Μια ακόμα παρασυναγωγή, όπου θριάμβευσαν, οι εκφυλιστικές διαδικασίες και η γραμμή της υποταγής στους εφοπλιστές, αποτέλεσε και αυτό το Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, με ευθύνη των συνδικαλιστών των παρατάξεων ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΑΠ, που πλειοψηφούν στη διοίκηση της Ομοσπονδίας - ελέω βασιλικών διαταγμάτων και του νομοθετικού εξαμβλώματος 330/76!

Τόσο αυτές οι άθλιες διαδικασίες, όσο και τα εισηγητικά κείμενα που παρουσιάστηκαν ως απολογισμός και ...προγραμματισμός δράσης, αποτέλεσαν σαφέστατη ομολογία ότι οι εν λόγω συνδικαλιστές βρίσκονται σε διατεταγμένη αποστολή: Από τη μια, να διευκολύνουν πάση θυσία την έφοδο, που έχει εξαπολυθεί από το εφοπλιστικό κεφάλαιο και τα κόμματα της ολιγαρχίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε κάθε ναυτεργατικό δικαίωμα και ταυτόχρονα να διατηρήσουν «ευνουχισμένο» το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το αναχρονιστικό, αντιδημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο που το διέπει, το οποίο αυτοί οι «συνδικαλιστές» ως «απευθείας» φερέφωνα των εφοπλιστών, οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις όπως και η σημερινή και οι ίδιοι οι εφοπλιστές, προστατεύουν «ως κόρη οφθαλμού».

Το «σώμα» του Γενικού Συμβουλίου ήταν νόθο ως το κόκαλο. Αλλοι αντιπρόσωποι ήταν εκλεγμένοι με το καλπονοθευτικό πλειοψηφικό σύστημα και άλλοι με το σύστημα της απλής αναλογικής. Επιπλέον, εφαρμόστηκε ο περιορισμός του ενός δεκάτου, ο οποίος πλήττει την αντιπροσώπευση των μεγάλων ναυτεργατικών Ενώσεων. Με βάση αυτόν τον περιορισμό από τους 120 αντιπροσώπους, που έχουν εκλέξει τα ναυτεργατικά σωματεία, παρέμειναν στο Συμβούλιο οι 83! Από τους συνδικαλιστές των εν λόγω παρατάξεων έγινε μία περιγραφή των προβλημάτων, όμως δεν ακούστηκε «κιχ» για την αιτία τους. Προτάθηκε ως πρόγραμμα δράσης, απεργιακή κινητοποίηση στα μέσα Γενάρη, η οποία όμως πλέον αποτελεί εθιμοτυπική υπόθεση και συνήθως υπονομεύεται από τους ίδιους.

Η μόνη στιγμή του Συμβουλίου, που ακούστηκε η φωνή των ναυτεργατών, ήταν όταν το λόγο πήραν οι πρόεδροι των ναυτεργατικών συνδικάτων της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ενταγμένων στη δύναμη του ΠΑΜΕ, Σάββας Τσιμπόγλου, και Γιάννης Μανουσογιαννάκης, αντίστοιχα, και ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της διοίκησης της ΠΕΜΕΝ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Μιλώντας πρώτος, ο Γ. Τούσσας ενημέρωσε τους ναυτεργάτες για τις αντιδραστικές αποφάσεις που προωθούνται σε βάρος τους από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως το μαζικό πέταγμα στη στεριά των ναυτεργατών και από τα καράβια της ακτοπλοΐας, η ένταση της άγριας εκμετάλλευσης, η κατάργηση στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και άλλα. Κάλεσε την ΠΝΟ, απέναντι σε αυτά να πάρει σαφή θέση, ξεκαθάρισε ότι με τους συσχετισμούς και στην Ομοσπονδία δεν πρόκειται να κινήσει ο τροχός για την απόκρουση της επίθεσης και έκανε σαφές ότι οι ταξικές δυνάμεις θα συνεχίσουν αταλάντευτα το δύσκολο δρόμο της αγωνιστικής συσπείρωσης των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων.

Ο Γ. Μανουσογιαννάκης προειδοποίησε ότι αν οι ναυτεργάτες δεν προτάξουν το αγωνιστικό τους μέτωπο, για να αναχαιτίσουν την επίθεση εφοπλιστών, κυβέρνησης της ΝΔ, Ευρωπαϊκής Ενωσης στο επόμενο Γενικό Συμβούλιο ίσως κάποιες ειδικότητες να μην υπάρχουν. Ο Σ. Τσιμπόγλου κατέθεσε τις προτάσεις του ταξικού ναυτεργατικού κινήματος για τη ναυτιλία και ειδικά για την ακτοπλοΐα, τονίζοντας ότι όσο η εμπορική ναυτιλία θα βρίσκεται στα χέρια των εφοπλιστών και θα λειτουργεί με κριτήριο την αύξηση των κερδών του κάθε Παναγόπουλου, τα προβλήματα των ναυτεργατών θα οξύνονται και θα πολλαπλασιάζονται και επισήμανε την ανάγκη του ταξικού, καλά οργανωμένου αγώνα.