Οι μεν κυβερνώντες και ο φιλικός τους Τύπος ισχυρίζονται ότι πέτυχαν σε όλα ή σχεδόν σε όλα. Οι του ΠΑΣΟΚ, και αντίστοιχα οι φιλικές τους εφημερίδες, ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα έχασε στις Βρυξέλλες μια ιστορική ευκαιρία, για να διευθετήσει οριστικά και επ' ωφελεία της όλες τις διαφορές της με την Τουρκία.

Αναρωτιέστε, μήπως, πώς θα γινόταν αυτό; Πάντως, όχι επειδή είναι εγνωσμένη και αποδειγμένη η προσήλωση των «εταίρων» μας στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, της δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού, κλπ., κλπ. Τις θέσεις και τις πρακτικές τους, σχετικά με τα προαναφερόμενα, τις γνωρίζουμε όλοι και, μάλιστα, πολύ καλά. Επομένως, έπρεπε ο Κ. Καραμανλής να βάλει τα ζητήματα αυτά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να απαιτήσει την ουσιαστική αντιμετώπισή τους, απειλώντας ακόμη και με «βέτο». Τούτο, όμως, κανένας τους δεν τολμά να το εκστομίσει, ούτε καν τώρα. Το αντίθετο, όλοι τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ, εκτιμούσαν και συνεχίζουν να εκτιμούν ότι η «ευρωπαϊκή προοπτική» της Τουρκίας είχε και έχει πρωτεύουσα τουλάχιστον σημασία. Και μπορεί, οι εκτιμήσεις ορισμένων εξ αυτών, να έχουν αφετηρία τις γνωστές και αθεράπευτες ευρωαυταπάτες, αλλά των υπολοίπων ξεκινούν και τελειώνουν στην ικανοποίηση των επιδιώξεων και συμφερόντων των πολυεθνικών, για νέες αγορές, νέες ζώνες επιρροής και καταλήστευσης του φυσικού πλούτου και του ανθρώπινου δυναμικού.