Σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», ο Γιάννης Δραγασάκης, «πρωτοκλασάτο» στέλεχος του ΣΥΝ, κάνει, μεταξύ άλλων, και την εξής «συνταρακτική» διαπίστωση: «Ο ιστορικός κύκλος της κομμουνιστικής Αριστεράς έχει κλείσει». Αρα, για τον ένθερμο αυτό οπαδό της θεωρίας «του τέλους της πολιτικής και των ιδεολογιών», το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας δεν έχει πια κανένα λόγο ύπαρξης και σύντομα θα εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή της χώρας μας, ώστε να αφήσει ελεύθερο το πεδίο στο «Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου», που... αγωνίζεται για την επικράτηση, σε παγκόσμια κλίμακα, του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο».

Θα μπορούσε, εύλογα, να εκφράσει κανείς την απορία του και να ρωτήσει τον «εμβριθή» θεωρητικό και την παρέα του: Τότε, πώς, αγαπητοί «σύντροφοι», θα τον αλλάξουμε τον κόσμο; Χωρίς το ΚΚΕ, χωρίς αγώνα και σύγκρουση, πώς θα ανατρέψουμε αυτό το απάνθρωπο σύστημα της ληστείας και της βαρβαρότητας; Μήπως εσείς, με το μαγικό ραβδάκι της «συναίνεσης», με την «πειθώ» και το «διάλογο», αυτό το φιλοπόλεμο και αιμοδιψή αμερικανοΝΑΤΟικό Δράκουλα, που όσο πιο πολύ αίμα πίνει, τόσο πιο πολύ του ανοίγει η όρεξη, θα καταφέρετε να τον μεταμορφώσετε σε ιεραπόστολο της αγάπης και της ειρήνης; Εχετε, μήπως, καμιά μυστική, «ανανεωτική» συνταγή - που εμείς οι «δογματικοί» και «ξεπερασμένοι» δεν τη γνωρίζουμε - ώστε αυτό το φρικτό και ανελέητο καθεστώς της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας να το «μεταλλάξετε» σε «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο»; Μήπως, σε «σύμπλευση» με το «αριστερό» ΠΑΣΟΚ, προς το οποίο αλληθωρίζετε οι πιο πολλοί από εσάς, θα επουλώσετε με τα θαυματουργά ματζούνια σας τις αγιάτρευτες πληγές και θα κάνετε την Ελλάδα μια Εδέμ της «ευημερίας» και της «κοινωνικής» γαλήνης; `Η μήπως, τελικά, ως μέλος και εσείς της «Διεθνούς Κεντροαριστεράς», που δρομολογείται με πρόεδρο τον «σκανταλιάρη» φίλο της Μόνικας, θα πρωτοστατήσετε ώστε να αρθούν ως διά μαγείας τα «τρωτά» του συστήματος και να... στρωθούμε όλοι μαζί, σαν μια αγαπημένη οικογένεια, στο πλούσιο τραπέζι της «παγκοσμιοποίησης»;

Αλλά, - για να σοβαρευτούμε, αγαπητοί «σύντροφοι» - με ευχολόγια και με τις «περισπούδαστες» σοφιστείες σας περί «καλής» και «προοδευτικής» Αριστεράς δε βγαίνει τίποτα. `Η είσαι πραγματική Αριστερά και αγωνίζεσαι να ανατρέψεις αυτό το ληστρικό σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ή είσαι τσόντα και «υποπόδιον» της άρχουσας τάξης, «σκαμνάκι» και «μαξιλαράκι» αναπαυτικό, για τα αφεντικά των Βρυξελλών, όπως (πολύ σωστά) χαρακτηρίσατε το κόμμα σας μερικοί από εσάς τους ίδιους.