Τα τυχερά παιχνίδια αποτελούν χαρακτηριστική συνήθεια αυτών των εορτασμών, μια και η Τύχη είναι η βασίλισσα των ημερών, και η αγωνία γι' αυτήν και η προσδοκία της γενναιοδωρίας της κυριαρχούν στα συναισθήματα των ανθρώπων στο κατώφλι του καινούριου χρόνου.

Σ' αυτά τα σπίτια τ' αψηλά τα μαρμαροχτισμένα οι βρύσες γάλα να γεννούν και τα πηγάδια μέλι!

Ο λαός διηγείται ότι η συνήθεια να παίζουν τυχερά παιχνίδια τούτον τον καιρό κρατάει από την εποχή που δεσπότης στην Καππαδοκία ήταν ο Αγιος Βασίλης, ο μορφωμένος, σοφός και ασκητικός άγιος της ορθοδοξίας, τόσο διαφορετικός από τον καλοθρεμμένο αγγλοσάξονα ομόλογό του....

Κάποτε λοιπόν, ο Ρωμαίος έπαρχος, άνθρωπος σκληρός και άπληστος, ζήτησε έναν υπέρογκο φόρο και οι κάτοικοι για να γλιτώσουν τη θηριωδία του, γέμισαν σακούλια με όλα τα χρυσαφικά τους και με όσα φλουριά είχαν, και του τα έδωσαν. Ο Αϊ Βασίλης όμως, θυμωμένος με την τόση σκληρότητα του Ρωμαίου, αποφάσισε να τον τιμωρήσει. Γνωρίζοντας ότι ο έπαρχος ήταν μεγάλος «τζογαδόρος», (κι ελπίζοντας ο ίδιος στη θεία συνδρομή...), τον προκάλεσε σε μια παρτίδα ζάρια. Αν κέρδιζε ο Ρωμαίος, θα έπαιρνε όχι μόνο τα σακούλια με όλο το βιος των ανθρώπων, αλλά και ένα μεγάλο κτήμα που είχε ο Αϊ Βασίλης. Αν όμως έχανε, θα άφηνε τα σακούλια και θα έφευγε.

Γι' αυτό, όπως ισχυρίζεται ο λαός, παίζουμε τυχερά παιχνίδια την παραμονή του Αγιοβασιλιού!... Και γι' αυτό, ίσως, τον φανταζόμαστε πάντα με σακούλια γεμάτα δώρα και τον περιμένουμε με λαχτάρα.

Αλλά, αν τα ζάρια ήταν γνωστό κι εξαιρετικά δημοφιλές παιχνίδι των Ρωμαίων, η τράπουλα φαίνεται να μας ήρθε από την Ανατολή μέσω των Αράβων κατακτητών ή των Σταυροφόρων.

Τα παιγνιόχαρτα εφευρέθηκαν, σύμφωνα με ινδικές διηγήσεις από τους βραχμάνους, σύμφωνα όμως με κινέζικους θρύλους, από έναν Κινέζο αυτοκράτορα με σκοπό να δώσει μια συναρπαστική διασκέδαση στο πολυπληθές χαρέμι του! Πάντως, τα γνωστά μας τραπουλόχαρτα σχεδιάστηκαν από έναν Γάλλο, τον 15ο αιώνα, ενώ τα «χρώματα» επινοήθηκαν από έναν Ιταλό.

Φυσικά, η Εκκλησία απαγόρευσε και καταδίκασε με μεγάλη αυστηρότητα τα τυχερά παιχνίδια, που βεβηλώνουν τον ιερό χαρακτήρα των ημερών αυτών, επισείοντας τα καζάνια της κόλασης για τους παίχτες. Αποτέλεσμα της απαγόρευσης και των αναθεμάτων ήταν να συνδεθούν τα χαρτιά με τον διάβολο και με τις σκοτεινές δυνάμεις. Πολλά λαϊκά παραμύθια απηχούν αυτές τις ιδέες και πολλοί τοπικοί θρύλοι μαρτυρούν τη συμπαιγνία τράπουλας και δαιμόνων εναντίον των θνητών.