Σύντροφοι,

Με την ευκαιρία του 17ου Συνεδρίου του Κόμματός μας, σας καλώ, την αγωνιστική κληρονομιά που παραλάβατε μετά το αμέτρητο αίμα που πότισε με τους αγώνες του κάθε γωνιά της πατρίδας μας, από συντρόφους κάθε ηλικίας, στους ταξικούς αγώνες, στον απελευθερωτικό αγώνα 1941 - 1944 και κατοπινά στην επέμβαση του αγγλοαμερικανικού ιμπεριαλισμού, την αντίσταση του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ 1946 - 1949 για την εθνική ανεξαρτησία, τη γενναιότητα που επέδειξαν απέναντι στα κάθε είδους δικαστήρια και στρατοδικεία σκοπιμότητας, να γίνει αφετηρία μεγαλύτερων και αποτελεσματικότερων αγώνων, στρατολογίας νέων μελών και γιγάντωσης του νεολαιίστικου κινήματος.

Αγωνίζεστε κάτω από τη στήριξη του τιμημένου ΚΚΕ, που οι διωγμοί δε λύγισαν, ξεπέρασε τα εμπόδια που συνάντησε μπροστά του από ταξικούς εχθρούς και ορισμένα ασυνείδητα μέλη του, που προσπάθησαν να το διασπάσουν, να το στρέψουν σε δρόμους συμβιβαστικούς, μακριά από την ιδεολογία του Μαρξισμού - Λενινισμού που πατάει γερά και πορεύεται.

Ζητούσαν να κάνει την υπέρβαση ν' αλλάξει τον τίτλο του, τον προσανατολισμό του, για να χαϊδεύει αυτιά. Το Κόμμα μας, απαλλαγμένο πλέον από τέτοια στοιχεία βρίσκεται σε περίοδο ανάκαμψης, καθημερινά με την κρυστάλλινη πολιτική του και τους αγώνες του γίνεται αποδεκτό από μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας.

Σας πέφτει το καθήκον να πυκνώσετε τις γραμμές του με καινούριο αίμα, ταξικούς αγωνιστές, με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Βιομήχανοι, εφοπλιστές με την αφηνιασμένη επίθεση που κάνουν να αφαιρέσουν και τις τελευταίες κατακτήσεις των εργαζομένων, κερδισμένες με αμέτρητους αιματηρούς αγώνες, μόνοι τους προσφέρουν συνθήκες αγώνα. Τολμηρά να μπούμε μπροστά, ο καθένας στο πόστο του, γιατί θα δώσουμε σκληρούς αγώνες.

Το συνδικαλιστικό μας κίνημα έχει πλέον πλούσια πείρα με το ΠΑΜΕ.

Η ΕΠΟΝ, το καμάρι του λαού μας, προχωρούσε με το σύνθημα «ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ». Σήμερα αυτό το σύνθημα να γίνει. «Δουλιά για όλους τους νέους, χωρίς συμβάσεις ορισμένου χρόνου, χωρίς ωρομίσθια και μερική απασχόληση».

Μαζικά όλοι, μέλη των πρωτοβάθμιων σωματείων, να φύγουν το γρηγορότερο οι εγκάθετοι και τα όργανα της εργοδοσίας από τα εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες και Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας.

Οι καιροί άλλαξαν, μεγάλοι πόλεμοι δε γίνονται, όμως τα στρατευμένα Ελληνόπουλα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όπου ξεσπούν, Κόσσοβο, Αφγανιστάν, Σομαλία, Ιράκ. Να γυρίσουν αμέσως πίσω, να μη συμβεί η τραγωδία της Κορέας. Οταν έφτασαν τα φέρετρα στον Πειραιά, κυβερνητικός παράγοντας της τότε κυβέρνησης (Παναγιώτης Κανελλόπουλος), απευθυνόμενος στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ, του είπε: «Ιδού ο στρατός σας». Πριν από αυτό είχε «δει» τους νέους Παρθενώνες στο κολαστήριο της Μακρονήσου και δεν είδε τις αιματοβαμμένες χαράδρες και τα συρματοπλέγματα της απομόνωσης.

Συντροφικά, ένας εβδομηνταοχτάχρονος ΕΠΟΝίτης

Κώστας Ξένος

Πειραιάς