Σε επαχθείς διαπραγματεύσεις, που αφορούν στην ταχύτατη εναρμόνιση της ελληνικής με την κοινοτική νομοθεσία, σε θέματα του ανταγωνισμού και της εσωτερικής αγοράς («απελευθέρωση» κλειστών επαγγελμάτων), προσφεύγει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να «πείσει» την Ευρωπαϊκή Ενωση να μην προβεί σε αναστολή πληρωμών για έργα ύψους 2,2 δισ. ευρώ και επιστροφή πόρων 530 εκατ. ευρώ, μετά τις παρατυπίες που διαπιστώθηκαν σε συμβάσεις συγχρηματοδοτούμενων έργων. Στα πλαίσια των επαφών που γίνονται μεταξύ ΕΕ και ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, ο υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Φώλιας συναντήθηκε χτες με κοινοτικούς αξιωματούχους, ενώ αντιπροσωπεία των Βρυξελλών θα επισκεφτεί την Ελλάδα αύριο και μεθαύριο και θα έχει συναντήσεις με παράγοντες των υπουργείων Οικονομίας και ΠΕΧΩΔΕ.

Το πρόβλημα προέκυψε όταν πορίσματα ελέγχων που αφορούν στην περίοδο 2001-2003 διαπίστωσαν σοβαρές παραβάσεις στις συμβάσεις διαφόρων έργων, οι οποίες είναι γνωστές και με τον όρο ...«επί έλασσον δαπάνες». Στην ουσία πρόκειται για υπερτιμολογήσεις συγχρηματοδοτούμενων έργων, ώστε να μεταφέρονται κεφάλαια σε άλλα έργα. Η ΕΕ ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να δώσει πειστική απάντηση μέχρι τις 28 του Φλεβάρη, ότι δηλαδή θα προβεί σε όλες εκείνες τις διορθωτικές νομοθετικές ενέργειες που αφορούν στο σύστημα ελέγχου των συμβάσεων, αλλιώς θα πρέπει να επιστραφούν τα ποσά.

Σύμφωνα με τη χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας, στη συνάντηση του Χρ. Φώλια με τους κοινοτικούς αξιωματούχους «έγινε ανταλλαγή απόψεων για την ανάγκη εναρμόνισης της Ελλάδας σε κοινοτικές κατευθυντήριες οδηγίες που αφορούν τόσο τα Δημόσια Εργα, όσο και άλλους τομείς, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν σχέση με τον ανταγωνισμό, την εσωτερική αγορά και το περιβάλλον». Και είναι γνωστό, βέβαια, ότι η ελληνική κυβέρνηση, με αφορμή την πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονομία, όπου διαπιστώθηκε έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, έθεσε θέμα Ασφαλιστικού, αλλά και νέων παρεμβάσεων στη λειτουργία της αγοράς εργασίας. Οσο για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας στην κοινοτική σε θέματα εσωτερικής αγοράς, συζητείται πρόταση οδηγίας για την πλήρη «απελευθέρωση» του κλάδου των υπηρεσιών. Κάτι που στην πράξη σημαίνει το «άνοιγμα» εκατοντάδων επαγγελμάτων, η λειτουργία των οποίων εντάσσεται σήμερα σε ειδικά καθεστώτα και ορίζονται προϋποθέσεις και όροι αδειοδότησης για την άσκησή τους. Η σχετική πρόταση οδηγίας προβλέπει το καθεστώς μεταφοράς υπηρεσιών από χώρα σε χώρα, αλλά και την ελεύθερη εγκατάσταση επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα μπορούν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα εταιρίες εκμετάλλευσης ταξί, ή αλυσίδες φαρμακείων, κάτι που θα έχει αποτέλεσμα οι εκμεταλλευτές ταξί με τη σημερινή μορφή του ελεύθερου επαγγελματία να «υποβιβαστούν» σε μισθωτούς εργάτες... Ουσιαστικά, η νομοθετική αυτή παρέμβαση επιδιώκει να επιταχύνει τις διαδικασίες συσσώρευσης του κεφαλαίου στο χώρο των υπηρεσιών, με τη βίαιη καταστροφή των μικρών επαγγελματιών και των μικρών εταιριών.