Αυξήσεις βάναυσης πρόκλησης, εμπαιγμού και σκληρής λιτότητας για εκατομμύρια εργαζομένους και συνταξιούχους, ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση της ΝΔ. Συνεχίζοντας τις πολιτικές αναδιανομής των εισοδημάτων υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, όπως ακριβώς έπρατταν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ο υπουργός Οικονομίας Γ.Αλογοσκούφης, παρουσίασε χτες την εισοδηματική πολιτική για το 2005 που προβλέπει ονομαστικές αυξήσεις 3,6% στους βασικούς μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και 4% στις συντάξεις του Δημοσίου.

Με δεδομένο όμως ότι οι «αυξήσεις» υπολογίζονται μόνο στο βασικό μισθό και όχι στο σύνολο των αποδοχών (δεν υπολογίζονται στο κίνητρο απόδοσης και την αποκαλούμενη προσωπική διαφορά των 176 ευρω) προκύπτει ότι η ...αύξηση στις μεικτές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων θα είναι αισθητά μικρότερη και από το 3%! Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο νεοεισερχόμενος υποχρεωτικής εκπαίδευσης έχει μεικτές μηνιαίες αποδοχές 852 ευρώ, οι οποίες, μετά την εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε χτες, θα διαμορφωθούν στα 873,24 ευρώ το μήνα! Δηλαδή, το ποσοστό αύξησης είναι μόλις 2,49%!

Τα πράγματα, όμως, είναι ακόμη τραγικότερα για τους συνταξιούχους του ΟΓΑ και για τους χαμηλοσυνταξιούχους που λαμβάνουν το ΕΚΑΣ, για τους οποίους η κυβέρνηση ανακοίνωσε ονομαστικές αυξήσεις 6%. Για τους μεν συνταξιούχους του ΟΓΑ που λαμβάνουν την κατώτατη προνοιακή σύνταξη των 200 ευρω, η ποσοστιαία αυτή μεταβολή αντιστοιχεί σε μηνιαία αύξηση 12 ευρώ! Για δε τους συνταξιούχους του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ και άλλων Ταμείων που λαμβάνουν σήμερα το «βοήθημα» του ΕΚΑΣ χορηγούνται αυξήσεις που κυμαίνονται από 2,11 ευρώ (για το υψηλότερο κλιμάκιο) έως και 8,47 ευρώ μηνιαίως για το χαμηλότερο κλιμάκιο. Σημειώνεται ότι ο τρόπος που δίνονται οι αυξήσεις στο ΕΚΑΣ (χωρίς απόλυτη τιμαριθμοποίηση του εισοδηματικού πλαφόν), θα οδηγήσει πολλούς συνταξιούχους, που βρίσκονται γύρω από τα όρια που θέτουν τα εισοδηματικά κριτήρια, στην απώλεια και αυτού του πενιχρού βοηθήματος.

Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, μετά από σχετική ερώτηση του «Ρ» αρνήθηκε να απαντήσει αν η κυβέρνηση συνεχίζει να δεσμεύεται από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις σχετικά με τις αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις και στο ΕΚΑΣ. Αντί αυτού έθεσε ως προϋπόθεση για την ενίσχυση των εισοδημάτων τη διαρκή βελτίωση της ελληνικής οικονομίας..., ενώ προειδοποίησε τα λαϊκά στρώματα ότι έρχονται χειρότερες μέρες. Οπως δήλωσε «για να περάσουμε από την κακή κατάσταση της οικονομίας που κληρονομήσαμε σε μια φάση διαρκούς βελτίωσής της, ο δρόμος είναι δύσκολος». Αλλά, για να προωθηθεί το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, είναι απαραίτητη και η συναίνεση... Κατά τον υπουργό Οικονομίας «το σχέδιό μας για την οικονομία αναπτύσσεται με συνέπεια, έχει προοπτική και θα φέρει θετικά αποτελέσματα. Πορευόμαστε με τη μέγιστη δυνατή συνεννόηση - συνεννόηση και συναίνεση με όλους». Ολοι μαζί δηλαδή, να βάλουμε πλάτες και να στηρίξουμε την άγρια λιτότητα που προωθεί η κυβέρνηση. Οσο για την ελεημοσύνη που εμφάνισε η κυβέρνηση σαν εισοδηματική πολιτική για το 2005, αυτή κινείται στα πλαίσια των δυνατοτήτων της οικονομίας.... Εχουμε δηλαδή επίκληση του γνωστού επιχειρήματος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες πάντα συνέδεαν το ύψος των χορηγούμενων αυξήσεων από τις... αντοχές της οικονομίας.

Η εισοδηματική πολιτική που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση της ΝΔ, αποτελεί έναν κρίκο της αλυσίδας του οικονομικού προγράμματος που στόχο έχει την ολόπλευρη στήριξη της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση αυτή είχαν προηγηθεί το φορολογικό και αναπτυξιακό νομοσχέδιο, ενώ μόλις πρόσφατα η κυβέρνηση άνοιξε και πάλι το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό. Την ερχόμενη Πέμπτη εξάλλου, συνέρχεται το ΕΚΟΦΙΝ, όπου ο υπουργός Οικονομίας, θα δώσει προς τους Ευρωπαίους... εταίρους μια πρώτη γεύση των σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων που θα λάβει η κυβέρνησή του, για τη μείωση το δημοσιονομικού ελλείμματος, όπως απαίτησαν πρόσφατα οι Βρυξέλλες.

Με την εξαγγελθείσα εισοδηματική πολιτική στο δημόσιο τομέα, προσδιορίζεται και μάλιστα με άμεση κρατική παρέμβαση, το ύψος των αυξήσεων στους μισθούς συνολικά για την εργατική τάξη, δεδομένου ότι η εισοδηματική πολιτική στο Δημόσιο αποτελούσε το κέντρο βάρους, γύρω από το οποίο περιστρέφεται και η πολιτική των μισθών του ιδιωτικού τομέα.