Μερικές σελίδες πρέπει να προστεθούν στα εγχειρίδια χημείας, μετά τις περσινές ανακαλύψεις νέων τύπων χημικών δεσμών, δηλαδή των ηλεκτρομαγνητικών αλληλεπιδράσεων στις οποίες οφείλεται η ένωση ατόμων σε μόρια. Σημαντικότερη ήταν η ανακάλυψη, από Ιάπωνες ερευνητές τον περασμένο Σεπτέμβρη, ενός πανίσχυρου δεσμού μεταξύ δύο ατόμων πυριτίου, που μοιράζονται τρία ζεύγη ηλεκτρονίων.

Οι χημικοί από παλιά θεωρούσαν ότι τα άτομα των στοιχείων που έχουν ατομικό αριθμό μεγαλύτερο από εκείνον του στοιχείου νέον (ευγενές αέριο) δεν μπορούσαν να μοιραστούν περισσότερα από ένα ζεύγη ηλεκτρονίων. Η ανακάλυψη το 1981 των διπλών (ομοιοπολικών) δεσμών πυριτίου - πυριτίου και πυριτίου - άνθρακα έδειξε ότι δεν ξέρουμε ακόμη πολλά σε τομείς των φυσικών επιστημών, που θεωρούνταν εξαντλημένοι. Η ανακάλυψη εκείνη πυροδότησε και το ενδιαφέρον των επιστημόνων για την αναζήτηση και τριπλών ομοιοπολικών δεσμών ανάμεσα στα βαρύτερα στοιχεία.

Ο Ακίρα Σεκιγκούτσι και οι συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο της Τσουκούμπα ανακάλυψαν τελικά αυτόν το χημικό δεσμό, όταν τροποποίησαν μια ένωση του πυριτίου για να κατασκευάσουν ένα νέο υλικό, ένα κρύσταλλο με σμαραγδένιο χρώμα. Τα πολυμερή, όπως αυτό, που βασίζονται σε τριπλούς δεσμούς πυριτίου - πυριτίου ή πυριτίου - άνθρακα θα μπορούσαν ίσως να λειτουργήσουν σαν τέλειοι αγωγοί του ηλεκτρικού ρεύματος και να χρησιμοποιηθούν σε εξαιρετικά γρήγορα ψηφιακά κυκλώματα.

Δουλεύοντας παράλληλα, ο Μίχαελ Ερεμετς, του γερμανικού Ινστιτούτου Χημείας Μαξ Πλανκ, ανακάλυψε ένα νέο δεσμό μεταξύ των ατόμων αζώτου, του στοιχείου που αποτελεί το μεγαλύτερο ποσοστό της γήινης ατμόσφαιρας. Σε αντίθεση με το πυρίτιο, το άζωτο κανονικά σχηματίζει τριπλούς δεσμούς. Ομως, σε πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες, τα άτομα του αζώτου μετασχηματίζονται σε ένα πολυμερές, μια αλυσίδα ατόμων που συνδέονται με απλούς ομοιοπολικούς δεσμούς. Οταν το πολυμερές άζωτο επανέρχεται στην κανονική του ατμοσφαιρική μορφή, απελευθερώνει ένα τεράστιο ποσό ενέργειας, περισσότερο από 5 φορές όσο απελευθερώνει ίση ποσότητα του εκρηκτικού TNT...