Κυριακή 20 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
Περί ιμπεριαλιστικών σχεδίων...

Από την πρώτη στιγμή φάνηκε η δυστοκία της νέας κυβέρνησης του Ιράκ να λειτουργήσει, σύμφωνα, τουλάχιστον, με βασικούς κανόνες λειτουργίας. Είναι εμφανείς οι διαφορετικές επιδιώξεις, π.χ., των Κούρδων, που ζητούν εδαφική επέκταση της αυτονομίας τους σε πετρελαιοφόρα περιοχή. Εμφανής είναι, επίσης, η αδυναμία των νεοεκλεγέντων της φιλο-αμερικανικής μειοψηφίας του Ιράκ να επιβληθεί στη λαϊκή αντίσταση. Κοινός τους παρονομαστής είναι η υποτιθέμενη αμερικανική προστασία, χάριν της οποίας βρίσκονται στη δοτή, κατ' ουσίαν, εξουσία.

Εάν, όμως, αυτό λίγο ενδιαφέρει τους Κούρδους, που στην ουσία επιδιώκουν απόσχιση από το Ιράκ, τι θα μπορούσε να πει κανείς για τους δοτούς Ιρακινούς; Στην υπάρχουσα ρευστή κατάσταση, το μόνο βέβαιο είναι η αδυναμία και αστάθεια των αμερικανικών και γενικότερων ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων στην περιοχή. Ερωτάται εάν η σημερινή υποστήριξη που απολαμβάνουν οι δοτές φιλο-αμερικανικές μειοψηφίες Κούρδων και Ιρακινών από τις ΗΠΑ θα υπάρχει και αύριο. Ερωτάται, επίσης, ποια θα είναι η μελλοντική τύχη του Ιράκ, μέσα στη διελκυστίνδα των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων στην περιοχή.

Μόνο πολιτικά αφελείς μπορούν να ισχυριστούν ότι με την εγκατάσταση της δοτής φιλοαμερικανικής κυβέρνησης στο Ιράκ το ζήτημα έχει λήξει. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα δύναται να κατανοηθεί μόνο στη σύνδεση του ιρακινού προβλήματος με νεότερα γεγονότα, όπως αυτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο των γενικότερων ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Ενώ όλα έδειχναν ότι η επιθετικότητα των ΗΠΑ στρέφεται ευθέως κατά του Ιράν με τις σχετικές απειλές της Ουάσιγκτον, παρουσιάζεται άμεσο ενδιαφέρον για το Λίβανο.

Απέναντι στη διακρατική συμφωνία μεταξύ Λιβάνου και Συρίας, προβάλλει η εσπευσμένη απαίτηση των ΗΠΑ για άμεση αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων από το έδαφος του Λιβάνου. Η περίεργη αυτή απαίτηση συνοδεύεται με διαδηλώσεις μέρους του πληθυσμού του Λιβάνου. Η απάντηση υπήρξε άμεση από διαδηλώσεις μεγαλύτερου όγκου πληθυσμού, που είναι αντίθετος στις απαιτήσεις των ΗΠΑ. Ο κίνδυνος ενός νέου εμφυλίου στο Λίβανο γίνεται υπαρκτός. Η απαίτηση των ΗΠΑ είναι συγκεκριμένη: Αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων και ταυτόχρονος αφοπλισμός της ανταρτικής λιβανικής οργάνωσης. Αυτό σημαίνει ουσιαστική παράδοση του Λιβάνου, διότι η διακρατική συμφωνία μεταξύ Λιβάνου και Συρίας για την παρουσία συριακών στρατευμάτων στο Λίβανο και η ένοπλη ανταρτική παρουσία αποβλέπουν στην αντίσταση του Λιβάνου σε ενδεχόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση με χρησιμοποίηση του Ισραήλ. Οι ΗΠΑ δείχνουν να εφαρμόζουν το ίδιο σενάριο «περί ελευθερίας» στο Λίβανο.

Οπως και στη Γιουγκοσλαβία, ενεργοποιούν τον ποδηγετημένο ΟΗΕ για την παρουσία ΝΑΤΟικών στρατευμάτων με την απειλή εμφυλίου πολέμου. Στο έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για το Λίβανο διαφαίνεται μέρος της άμεσης στρατηγικής των ΗΠΑ. Η υποταγή του Λιβάνου φέρνει πολύ κοντά μιαν ανάλογη υποταγή της Συρίας με πολιτικά και στρατιωτικά μέσα. Εάν σε αυτά προστεθεί και η υποταγή του Ιράκ, τότε γίνεται εμφανής η τύχη του Ιράν, η ανοιχτή κατάληψη της περιοχής και η εγκαθίδρυσή της με «δοτές» κυβερνήσεις προδοτών όπως στο Ιράκ.

Είναι γνωστό ότι στα συρτάρια των αμερικανικών υπηρεσιών υπάρχουν περισσότερα από ένα σενάρια που εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Ο στρατηγικός στόχος είναι ένας, η κατάληψη της περιοχής. Τα σενάρια και τα μέσα είναι πολλά κι εναλλασσόμενα. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της ξαφνικής απειλής στο Λίβανο, ενώ διαφαινόταν η απειλή κατά του Ιράν. Ωστόσο, παρά την ισχυρή στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή με την πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη από την ευρω-ατλαντική συμμαχία, το ζήτημα της κυριαρχίας παραμένει ανοιχτό κι επώδυνο.

Αυτό οφείλεται στην ύπαρξη πολυπληθών ένοπλων αντιστασιακών οργανώσεων. Η ροή του αίματος απειλεί να πνίξει τους ιμπεριαλιστές επεμβασίες και μαζί τους τις προδοτικές κυβερνήσεις ανδρεικέλων. Ο δρόμος θα 'ναι μακρύς, τραχύς κι άκρως επικίνδυνος, με πλείστες εναλλαγές και σενάρια πολιτικά και στρατιωτικά. Ολα είναι πιθανά μέσα στην ανημπόρια των Γιάνκηδων και των συμμάχων τους να επιβληθούν οριστικά. Η ευρωενωσίτικη αδελφή ελέους κρύβεται ως συνήθως στη σκιά των ΗΠΑ, δίνοντας στα μουλωχτά γην και ύδωρ, προσδοκώντας το μεγάλο μερίδιο στη Μεσανατολίτικη πίτα. Από κοντά κι ο Ελληνας πολιτικός πονηρόβλαχος, που «τίποτα δεν ξέρει κι όλα τα δίνει» στην ευρωστρατούσα αδελφή. Η συγχορδία του ευρωατλαντισμού διαλύει για μια ακόμη φορά τις αυταπάτες.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Σε πρώτο πλάνο οι επόμενοι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και επιθέσεις (2019-01-26 00:00:00.0)
Επιδρομές σε σπίτια και γραφεία κόμματος της αντιπολίτευσης (2006-12-22 00:00:00.0)
Αρχίζει ο δεύτερος «γύρος»; (2005-10-30 00:00:00.0)
Κινήσεις αναδίπλωσης υπό το βάρος των πιέσεων... (2005-02-25 00:00:00.0)
Ενταση, ανησυχία και διαμόρφωση κλίματος (2005-02-17 00:00:00.0)
«Επικίνδυνο το σχέδιο για τη Μεγάλη Μέση Ανατολή» (2004-12-12 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ