Τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν μπορούν να ταυτίζονται με εκείνα των βιομηχάνων. Και καμιά στρατηγική επιλογή της ΕΕ, που επιβάλλει και χειροκροτεί το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, δεν μπορεί να περιέχει έστω και ένα φιλεργατικό μέτρο. Οπως είναι καθαρή πρόκληση για τους εργαζόμενους μια συνδικαλιστική ηγεσία, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, που εγκρίνει τη νέα αντεργατική επέλαση να διατείνεται ότι τους εκπροσωπεί και υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους. Μια μικρή μόνο αναδρομή στις θέσεις όσων τοποθετήθηκαν επί της «Εκθεσης Κοκ» το προηγούμενο διάστημα, αποδεικνύει πως το μέτωπο ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τους χωράει όλους: Βιομήχανους, κυβερνήσεις και ξεπουλημένους συνδικαλιστές...

«Εμείς στη βιομηχανία συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι η ατζέντα που συμφωνήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Λισαβόνα το Μάρτη του 2000 είναι η σωστή. Το πρόβλημα είναι ότι ελάχιστα έχουν γίνει για την εφαρμογή της, την ώρα που άλλες οικονομίες (ιδιαίτερα των ΗΠΑ, αλλά εξελικτικά της Ινδίας και της Κίνας) έχουν επιταχύνει στη δημιουργία ισχυρών οικονομιών βασισμένων στη γνώση, που προσελκύουν υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας», Από την επιστολή του European Round Table of Industrialists στον Ολλανδό πρωθυπουργό και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 29/10/2004.

«Σ' αυτό το στάδιο (σ.σ. μετά την πενταετή εφαρμογή της Λισαβόνας), επομένως, απαιτείται να δοθεί νέα ώθηση με την ανάληψη νέων κοινοτικών πρωτοβουλιών και συντονισμένων πολιτικών και προτεραιοτήτων, προκειμένου να καταστεί αξιόπιστο το οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα της Ενωσης. Η τοποθέτηση της ΟΚΕ εκφράζει την αγωνία των κοινωνικών εταίρων μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της διευρυμένης Ευρώπης μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι», Γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής επί της «Εκθεσης Κοκ» στις 14/12/2004.

«Η ατζέντα της Λισαβόνας δεν υλοποιείται όπως έχει συμφωνηθεί και αν δεν επιταχύνουμε την υιοθέτηση της συμφωνημένης νομοθεσίας στα κράτη - μέλη και των μεταρρυθμίσεων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο δε θα καταφέρουμε να καλύψουμε τη διαφορά ανταγωνιστικότητας που έχουμε σε σχέση με τη Βόρεια Αμερική και την Ιαπωνία. Χρειάζεται να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας, να επιταχύνουμε τη διαδικασία αλλαγών στα κράτη - μέλη και στην Ενωση», Τοποθέτηση του ΣΕΒ επί της «Εκθεσης Κοκ» το Δεκέμβρη του 2004.

«Το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει όραμα και πρόταση για την Ευρώπη και αυτή πρέπει να προτάξουμε και να αναδείξουμε. Να αναδείξουμε και να υποστηρίξουμε τη στρατηγική της Λισαβόνας»,Χ. Πολυζωγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ομιλία σε εκδήλωση του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα στις 3/12/2004.

Βιομήχανοι, κυβερνητικές επιτροπές και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες υπεραμύνονται της Λισαβόνας και της επικείμενης ανασκόπησης στο Εαρινό Συμβούλιο. Στην ομάδα που εκπόνησε την περίφημη «Εκθεση Κοκ», συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο γενικός διευθυντής της πολυεθνικής SES Global και ο πρόεδρος της Nokia. Μαζί τους και δυο κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη της ΕΕ: Η Wanja Lundby- Wedin, πρόεδρος της Σουηδικής Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας και ο Friedrich Verzetnitsch, πρόεδρος της αντίστοιχης Αυστριακής Συνομοσπονδίας...