Δίκιο... έχει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που έκανε τις προάλλες παράσταση στο υπουργείο Οικονομίας, διαμαρτυρόμενος για τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης (αύξηση ΦΠΑ, κλπ.). Σωστά ...σκέφτεται ο άνθρωπος και αναρωτιέται: Μπορούν οι εργαζόμενοι να πληρώσουν όλα όσα τους φορτώνει η κυβέρνηση και, ταυτόχρονα, να πληρώσουν και τις δικές του «ιδέες», περί «κοινωνικού φόρου», ενώ, την ίδια στιγμή, η ΓΣΕΕ αποδέχεται το γνωστό κατώτατο μεροκάματο πείνας και οι επιχειρηματίες κερδοσκοπούν ασύδοτοι, αυξάνοντας τις τιμές στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς»; Ολα μαζί δε γίνονται. Θα τα «τινάξει ο γάιδαρος»...

Βέβαια, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δεν έχει την παραμικρή αντίρρηση στη βασική λογική και κατεύθυνση. Ούτε λόγος ότι αποκλειστικά και μόνον οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν το «μάρμαρο». Αλλωστε, έχει ήδη συμφωνήσει και αποδεχτεί ότι οι «έχοντες και κατέχοντες» φροντίζουν τον καιρό αυτό τον «μέγα εθνικό στόχο» της ανταγωνιστικότητας της κερδοφορίας τους. Δεν τους περισσεύουν γι' άλλα πράγματα. Ποιο «μάρμαρο», όμως, θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και, τέλος πάντων, με ποιο τρόπο, με ποιους ρυθμούς και ποιες κατανομές; Αν δε συζητηθούν τα πράγματα αυτά ουσιαστικά μεταξύ των «εταίρων», πώς θα επιτευχθεί η απαιτούμενη «κοινωνική συναίνεση»; Στο κάτω κάτω της γραφής, καλοί και ιεροί οι «εθνικοί στόχοι», αλλά υπάρχουν και οι συσχετισμοί και οι «καρέκλες»...

Ε, ρε ΓΣΕΕ, τι σου 'μελλε να πάθεις...