Είναι γεγονός ότι σε κάθε ιστορική επέτειο για το κομμουνιστικό κίνημα - ιδιαίτερα αν πρόκειται για επέτειο που φέρνει στο νου ηγέτες του κινήματος, η δράση των οποίων είναι δεμένη με κοσμοϊστορικά γεγονότα - τότε η μνήμη γίνεται ένα με το σήμερα. Οχι μόνο γιατί αποτιμά το επαναστατικό τους έργο, μα γιατί αυτό το έργο είναι υλική δύναμη για το μέλλον της ιστορικής εξέλιξης. Δύναμη, που συμβάλλει στη διαμόρφωση και την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Ετσι μόνο μπορεί να μετατρέπεται σε παράγοντα, που επιδρά στην ανάπτυξη του αγώνα της εργατικής τάξης για την εκπλήρωση του τελικού σκοπού, την ανατροπή του καπιταλισμού, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και της κομμουνιστικής κοινωνίας. Πολύ περισσότερο δε, όταν πρόκειται για επέτειο που αφορά στη μεγαλύτερη προσωπικότητα που ανέδειξε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα στον 20ό αιώνα, τον Β. Ι. Λένιν, (γεννήθηκε στις 22 Απρίλη 1870), έναν από τους κλασικούς της κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης, που δικαίως φέρει και το δικό του όνομα: Μαρξισμός - Λενινισμός.

Το τεράστιο ιστορικό έργο του Λένιν αποκαλύπτει ότι το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» προβάλλει ως η μόνη ελπίδα των λαών σήμερα. Ο καπιταλισμός είναι ιστορικά ξεπερασμένος. Η Οχτωβριανή Επανάσταση, σαν αποτέλεσμα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου ήταν τομή στην Ιστορία της ανθρωπότητας, για το πέρασμα από τις ταξικές κοινωνίες στον κομμουνισμό, την αταξική κοινωνία, από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας. Στη σημερινή 135η επέτειο από τη γέννηση του Λένιν παρουσιάζουμε δυο κεφάλαια από την μπροσούρα του «Η προλεταριακή επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι», ένα από τα έργα του στη συνεχή διαπάλη με τον οπορτουνισμό, συστατικό στοιχείο της πάλης για την κατάχτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, ως αρχή και θεμέλιο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.