Χαράς ευαγγέλια για τους κάθε λογής οπαδούς της ευρωένωσης. Ο στόχος της ευρωσύγκλισης προχωρά... Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ανακοίνωσε πρόσφατα η Γιουροστάτ, το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα για το 2002 ανήλθε στο 77,6% του κοινοτικού μέσου όρου. Πριν μερικά χρόνια, βρισκόταν στο 72%.

Βέβαια, ο προαναφερόμενος δείκτης προσφέρεται για συγκρίσεις του ρυθμού αύξησης του παραγόμενου πλούτου μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ και όχι του τρόπου κατανομής του. Οι πάντες γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν έχει καμιά σχέση με το μέσο επίπεδο ζωής των εργαζομένων. Ολοι γνωρίζουν, επίσης, ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα σημειώνει πολλαπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ, από τους μέσους κοινοτικούς όρους. Ετσι, είναι απολύτως φυσιολογικό να μειώνεται η απόσταση του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας μας από τον μέσο όρο της ευρωένωσης. Η αύξηση αυτή του ΑΕΠ, όμως, συνοδεύτηκε -ελέω αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - κι από μια άνευ προηγουμένου καταλήστευση του παραγόμενου πλούτου από μια χούφτα τραπεζίτες, μεγαλοβιομηχάνους και μεγαλοεπιχειρηματίες, με συνέπεια το «κάθε φέτος και χειρότερα» να έχει γίνει μόνιμος σύντροφος των λαϊκών στρωμάτων.

Με δυο λόγια, πράγματι, μεγάλωνε με γρήγορους ρυθμούς ο παραγόμενος πλούτος όλ' αυτά τα χρόνια, αλλά οι λίγοι ήταν οι ωφελημένοι. Γεγονός το οποίο κάνει ακόμη περισσότερο προκλητική και άδικη την, έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκή, πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.