1. Πρώτη φορά είδα άνθρωπο εκτός τόπου και χρόνου (φυσικά, αφού ανήκει στη Νέα Δημοκρατία) να ανακοινώνει με μεγάλη χαρά την άνοδο του αριθμού των συλλήψεων ως επιτυχία του υπουργείου του, αλλά και προσωπική. Κάτι τέτοιες στιγμές γίνομαι έξαλλος με τη φύση κι ως εκ τούτου με ορισμένα δημιουργήματά της όπως ο κύριος Βουλγαράκης. Η αύξηση της εγκληματικότητας βαραίνει όλους μας και πρέπει μάλλον να μας ανησυχεί από το να μας χαροποιούν τα επιτεύγματα των κατασταλτικών μηχανισμών.

2. Ο υπουργός πετούσε κυριολεκτικά από κανάλι σε κανάλι, επιδεικνύοντας το κέντημα της επιτυχίας του. Οι κακοποιοί στις μέρες του όχι απλώς συλλαμβάνονται, αλλά αρχίζουν ...να παραδίδονται από μόνοι τους! Το κακό προφανώς είναι και πρακτικά σε δύσκολη θέση, γιατί την μπουκιά τού την παίρνει μέσα από το στόμα το καλό και το άγιο. Διότι αυτά που συμβαίνουν στην Αρχιεπισκοπή και στα Πατριαρχεία κάνουν το κακό να χλομιάζει, να αισθάνεται ότι μένει πίσω και ως εκ τούτου να περνάει από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, για να ενημερωθεί για τη μοίρα του, κι έτσι να πέφτει στα χέρια του κ. Βουλγαράκη.

3. Ο σεμνός υπουργός, ενώ δηλώνει ρητά ότι δεν του αρέσει να περιαυτολογεί, δε σταματά να μας εξηγεί για το πόσο κουράζεται (με ύφος Ροζ Πάνθηρα) για τα υψηλά ιδανικά και το καλό του τόπου. Ποιος ο λόγος να καμαρώνεις πάνω σε μια γενικευμένη πτώση...