«Κλίμα» για νέες, «τσουχτερές» αυξήσεις στα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων από τη νέα σχολική χρονιά διαμορφώνεται αυτές τις μέρες. Αρκετά έγκαιρα, ώστε οι όποιες αυξήσεις τελικά να έρθουν ως ώριμο φρούτο. Την ίδια ώρα, χιλιάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με τον κίνδυνο της απόλυσης να αιωρείται καθημερινά πάνω απ' το κεφάλι τους.

Και μπορεί, η κυβέρνηση να διαψεύδει τις δημοσιευόμενες προβλέψεις, αλλά, στην πράξη ακολουθεί την ίδια πολιτική με αυτήν του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας πράσινο φως στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης να πουλάνε «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» έναντι υψηλής αμοιβής, με δίδακτρα που αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Αυξήσεις που έρχονται να ρίξουν λάδι στη «φωτιά της αμάθειας».

Βέβαια, στην κοινωνία της ελεύθερης αγοράς, τα διαρκώς αυξανόμενα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι κάτι καινούριο, ούτε και οι ...αφανείς αυξήσεις που καλούνται να πληρώνουν οι γονείς, για μια σειρά άλλες δραστηριότητες που γίνονται στα συγκεκριμένα εκπαιδευτήρια.

Αυτό, όμως, που για μια άλλη φορά έρχεται στο προσκήνιο είναι το αίτημα για κατάργηση κάθε μορφής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, αλλά και η ανάγκη να απορροφηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί στο δημόσιο τομέα.