Με κεντρικό πολιτικό σύνθημα «οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν κοινωνική συναίνεση», τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δίνουν τις τελευταίες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΚΕΠΕ, έναν καθημερινό... αγώνα για να αποδείξουν στο μεγάλο κεφάλαιο ότι μπορούν να του εξασφαλίσουν - σε αντίθεση με το κυβερνών κόμμα - την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων μέσα σ' ένα κλίμα «κοινωνικής ειρήνης».

Ο Γ. Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης για βίαιες ανατροπές στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, αφού έσπευσε από την πρώτη στιγμή να χαρακτηρίσει «αναγκαίες» τις «τομές στην οικονομία» για την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας». Βέβαια, την ίδια στιγμή τόσο ο ίδιος, όσο και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με δηλώσεις τους κατηγορούν την κυβέρνηση ότι προχωράει χωρίς να έχει εξασφαλίσει τη συναίνεση των κοινωνικών φορέων για τις μεταρρυθμίσεις. Απώτερος στόχος του ΠΑΣΟΚ μέσα από αυτή την πρακτική είναι να προβάλει τη «σοσιαλδημοκρατία» σαν καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, διεκδικώντας παράλληλα από την άρχουσα τάξη το «χρίσμα» του καλύτερου εκφραστή των συμφερόντων της.

Σ' αυτή την επιχείρηση το ΠΑΣΟΚ έχει επιστρατεύσει από τη μια πλευρά τις υποκριτικές υποσχέσεις προς τον ελληνικό λαό, ότι οι... δικές τους «αλλαγές» θα γίνονταν με γνώμονα την προστασία των εργαζομένων και από την άλλη τις ξεπουλημένες ηγεσίες των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων που ελέγχει, οι οποίες δήθεν αντιδρούν στις ακραίες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως τις χαρακτηρίζουν. Μια αντίδραση που εκτονώνεται βέβαια, με τη διαμαρτυρία ότι δε «ρωτήθηκαν» για τις διαρθρωτικές αλλαγές.

Εκφράζοντας ακριβώς αυτή την πολιτική η Αννα Διαμαντοπούλου, με άρθρο της χτες στα «ΝΕΑ», εγκάλεσε την κυβέρνηση για «ατολμία» και της καταλόγισε λάθους χειρισμούς. Χρησιμοποιώντας την πρόσφατη έκθεση του ΚΕΠΕ η Α. Διαμαντοπούλου, τόνισε ότι η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της «ξεσήκωσε τους κοινωνικούς εταίρους, οι οποίοι σε αντίθεση με την προηγούμενη έκθεση επί ΠΑΣΟΚ, που έφερε την κοινή υπογραφή τους, συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των αλλαγών "γι' αυτούς χωρίς αυτούς"».

Η κοινωνική συναίνεση, συνέχισε η ίδια, «δεν επιτυγχάνεται με φθηνά τεχνάσματα προσχηματικών διαλόγων», είναι «η πλέον δύσκολη πολιτική διαδικασία» που απαιτεί «ειλικρινή και οργανωμένη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους». Η υποταγή και ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στη λογική του δήθεν κοινού συμφέροντος μεταξύ εργαζομένων και κεφαλαίου, για το ΠΑΣΟΚ και την Α. Διαμαντοπούλου είναι «πολιτική κουλτούρα, ιδεολογία και αρχές που διαφοροποιούν τα σοσιαλδημοκρατικά από τα συντηρητικά κόμματα»...