Το σκεπτικό της... πρότασης είναι απλό: Εάν οι γονείς πληρώνουν (ακόμη περισσότερα απ' ό,τι μέχρι σήμερα) και η θέση των καθηγητών «κρέμεται» από την έκθεση κάποιου προϊσταμένου, δε θα έχουμε ούτε αγώνες ούτε αναστάτωση, λένε. Με άλλα λόγια, θα τους έχουμε δεμένους χεροπόδαρα και θα επιβάλουμε τη σιωπή του νεκροταφείου. Αλλωστε, συμπληρώνουν, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στα ιδιωτικά σχολεία, όπου επικρατεί πλήρης ηρεμία και ησυχία...

Οπως καταλαβαίνετε, το ενδιαφέρον των ανθρώπων δε συγκεντρώνεται στα πολλά και σοβαρά προβλήματα της δημόσιας παιδείας και την αντιμετώπισή τους, αλλά στην παραπέρα προώθηση των στόχων τους - δηλαδή, της ιδιωτικοποίησης - και, ταυτόχρονα, στο φίμωμα όλων όσων ζημιώνονται απ' αυτό. Και είναι τόσο αποκαλυπτικό αυτό, που δε χρειάζεται να πει κανείς τίποτε περισσότερο, για την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική λογική τους.