Μήνες τώρα και, ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Γαλλίας - η κυβερνώσα παράταξη και το «αντιπολιτευόμενο» Σοσιαλιστικό Κόμμα - η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών, οι υπόλοιπες ηγεσίες των χωρών - μελών της ευρωένωσης και διάφοροι άλλοι, «βομβαρδίζουν» τα αυτιά και τα μυαλά του γαλλικού λαού υπέρ του «ευρωσυντάγματος». Και, όμως, ο τελευταίος επιμένει στο «όχι», το οποίο, μάλιστα, ενισχύθηκε τις τελευταίες μέρες, φτάνοντας στο 55%, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Κανείς, βέβαια, δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος. Πόσο μάλλον, όταν παρέμενε αναποφάσιστο μέχρι προχθές το 20% των Γάλλων ψηφοφόρων. Ετσι κι αλλιώς, όμως, τόσο τα προαναφερόμενα μηνύματα, αλλά και τα αντίστοιχα από την Ολλανδία, όπου οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο «όχι» ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά, όσο και οι αντίστοιχες εικόνες από τις υπόλοιπες χώρες, μαζί και τη δική μας - είτε γίνονται δημοψηφίσματα είτε όχι - φανερώνουν μια αυξανόμενη αντίθεση των λαών στη λογική του «ευρωμονόδρομου». Αποκαλύπτουν, επίσης, τη βαθιά υποκρισία των ... μεγάλων λόγων, περί «ενωμένης Ευρώπης», που συχνά - πυκνά ξεστομίζουν οι κάθε λογής οπαδοί της ΕΕ. Η ευρωένωση είναι βαθιά και αγεφύρωτα, ταξικά διαιρεμένη.