Ακόμα αντιλαλούν οι πλαγιές και τα λαγκάδια των Αγράφων, πάνω απ' τη Ραχούλα. Το πένθιμο μοιρολόι του κλαρίνου γίνεται ένα με τα βροντερά συνθήματα των χιλιάδων συντρόφων και φίλων, που κατευοδώνουν τον Καπετάνιο, τις μπαταριές, τις βροντές και τις αστραπές τ' ουρανού, που τιμά κι αυτός με το δικό του τρόπο τον λαϊκό ηγέτη. Και θα συνεχίσουν ν' αντιλαλούν για πολύ καιρό ακόμη. Μέχρι τα όνειρα να βρουν εκδίκηση και να δικαιωθούν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι. Μέχρι να πάρουν στα δικά τους χέρια το κουμάντο του πλούτου αυτοί που μοχθούν και ιδρώνουν για την παραγωγή του.