Την πολιτική εξόντωσης της βενζινότρατας, που εισηγείται η Ευρωπαϊκή Ενωση και υιοθετείται από όλες τις μέχρι σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις, καταγγέλλουν με επιστολή τους προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, οι τρατάρηδες της Λέσβου, ζητώντας να αρθούν οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί στο επάγγελμά τους. Οπως τονίζεται συγκεκριμένα στην επιστολή, «από τη δεκαετία του '90 την πολιτική εξόντωσης της τράτας την έχει υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και την έχει ενσωματώσει στους Κανονισμούς για τα τεχνικά μέτρα στη Μεσόγειο», με συνέπεια να είναι οι μόνοι ψαράδες που εξαιρούνται από τις επιδοτήσεις για αντικατάσταση και εκσυγχρονισμό των σκαφών τους. Επίσης, τους επιβάλλονται μια σειρά από άλλες απαγορεύσεις αδειοδότησης στην αλιεία αρκετών αλιευτικών ειδών. Οι τρατάρηδες της Λέσβου ζητούν την άρση των περιορισμών του επαγγέλματός τους, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται στο εξής να δέχονται αδιαμαρτύρητα τις συντονισμένες προσπάθειες εξόντωσής τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα σε βάρος της τράτας εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική συρρίκνωσης της αλιείας από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης και κυβερνήσεων που εφαρμόζουν τη σημερινή αντιαλιευτική πολιτική. Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια η βενζινότρατα έχει βρεθεί στο στόχαστρο της ΕΕ, με πρόσχημα τα ...«οικολογικά» μέτρα που λαμβάνονται δήθεν για την προστασία των θαλασσών. Μέτρα τα οποία είναι τουλάχιστον υποκριτικά, αφού τη στιγμή που γίνεται προσπάθεια να καταργηθούν πλήρως οι τράτες, με το αιτιολογικό της «καταστροφής» των βυθών, άλλα αλιευτικά σκάφη, τα οποία προκαλούν ανάλογες επιπτώσεις στο περιβάλλον, εντάσσονται συνεχώς σε διάφορα κοινοτικά προγράμματα επιδοτήσεων. Πρόθεση της ΕΕ αλλά και των ελληνικών κυβερνήσεων δεν είναι προφανώς η προστασία του περιβάλλοντος - άλλωστε έχουν αποδείξει το αντίθετο ουκ ολίγες φορές - αλλά το χτύπημα των μικρών αλιέων, οι οποίοι εξασφαλίζουν στις τοπικές αγορές φρέσκο και φτηνό ψάρι, στην προσπάθεια ανάπτυξης της επιχειρησιακής αλιείας.