Η λέξη «ξεπούλημα» φαίνεται ότι είναι η αγαπημένη της διοίκησης του Δήμου Χαϊδαρίου, η οποία, υπό την αρχηγία του δημάρχου, Κυριάκου Ντηνιακού, εφαρμόζει τις ...σύγχρονες αυτοδιοικητικές αρχές για δήμους - επιχειρήσεις. Ενδεικτικό είναι ότι το 2000 επιχειρήθηκε να λειτουργήσει ο δήμος ως «πιλότος» ενός νέου μοντέλου διαχείρισης της δημοτικής εξουσίας, που προέβλεπε την παράδοση όλων των αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών του, σε Ομιλο Επιχειρήσεων.

Η προσπάθεια ξεπουλήματος, ουσιαστικά, του δήμου σε ιδιωτική εταιρία και κατάργησης - μέσα από αυτήν τη διαδικασία - της αιρετότητας, δεν πέρασε, κάτω από τη γενική κατακραυγή του μαζικού κινήματος και της «Δημοτικής Ενωτικής Κίνησης Χαϊδαρίου», που ξεσκέπασε και αποκάλυψε τις άμεσες συνέπειες αυτής της πολιτικής επιλογής στους δημότες: Πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση μέσα από την ιδιωτικοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών και προώθηση νέων μορφών απασχόλησης που καταστρατηγούν εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις.

Η νίκη αυτή, σε καμία περίπτωση δε δημιούργησε προσδοκίες για αλλαγή πλεύσης στην πολιτική που ασκεί, τα τελευταία χρόνια, η διοίκηση του δήμου και για έναν πρόσθετο λόγο, ότι η επιχείρηση ξεπουλήματος του δήμου συνεχίζεται, τμηματικά αυτή τη φορά. Δηλαδή, είτε μέσα από τη συναίνεση σε κυβερνητικούς σχεδιασμούς άλωσης των δασικών εκτάσεων από ιδιωτικά συμφέροντα και αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος του Χαϊδαρίου, είτε μέσα από την παράδοση μεμονωμένων τομέων - όπως ο πολιτισμός - σε ιδιώτες και την επιβολή τροφείων σε παιδικούς σταθμούς ή αντιτίμου σε πολιτιστικές δραστηριότητες.

Στο Χαϊδάρι, μια πρώτη συζήτηση διοργανώνει η ΚΟΑ του ΚΚΕ τη Δευτέρα, 13 Ιούνη, στις 8 μ.μ., στο Παλατάκι, με στόχο να καταδειχτεί πως δεν αρκεί η αγανάκτηση, αλλά θα πρέπει «ο κόσμος να συσπειρωθεί γύρω από τα προβλήματά του, να ζητήσει διεκδικητικά λύσεις και να αντισταθεί απέναντι στην εφαρμοζόμενη πολιτική».

Τα προβλήματα από την ασκούμενη δημοτική πολιτική είναι πολλά και με διαστάσεις ...υπερτοπικές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των στρατοπέδων Χαϊδαρίου, για τα οποία οι κάτοικοι ζητούν να απομακρυνθούν και να αξιοποιηθεί ο χώρος, έκτασης 3.600 στρεμμάτων, ως χώρος πρασίνου. Το αίτημα αυτό αποτελεί και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία, ωστόσο, ο δήμαρχος προβάλλει με έναν... δικό του τρόπο, προωθώντας τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου, κάτι που θα φέρει όχι πράσινο, αλλά κυρίως μπετόν.

Αλλωστε, ο ίδιος ο Κ. Ντηνιακός, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, συμφωνούσε στην πρόταση να οικοπεδοποιηθεί το 50% του χώρου για να καλυφθούν τάχα τα έξοδα μετεγκατάστασης των στρατοπέδων. Με αυτή την έννοια, οι δήθεν διαμαρτυρίες του δημάρχου για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν απομακρυνθεί τα στρατόπεδα από την περιοχή, είναι ...τουφεκιές στον αέρα.

Την ίδια ώρα, η δημοτική Αρχή κωφεύει σε μια άλλη περιβαλλοντική καταστροφή που επιχειρείται στην περιοχή και συγκεκριμένα στα όρη Αιγάλεω και Ποικίλο και στο Σχιστό. Η χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέσει το Πέραμα (Ν. Ικόνιο) με τον Ασπρόπυργο προβλέπεται να περάσει με γέφυρα πάνω από τη λεωφόρο Σχιστού, να διασχίσει αρκετά χιλιόμετρα μέσα στο όρος Αιγάλεω (με τούνελ και γέφυρες), να περάσει με γέφυρα πάνω από τη λεωφόρο Καβάλας, να διασχίσει το άλσος Δαφνίου και με τούνελ να βγει προς τον Ασπρόπυργο. Αυτή, αντί της ευκολότερης και φιλικότερης στο περιβάλλον χάραξης, δηλαδή η σιδηροδρομικά γραμμή να είναι παράλληλη με τη λεωφόρο Σχιστού και να περνά από τη γέφυρα του Σκαραμαγκά απέναντι στον Ασπρόπυργο. Το ...παράλογον των σχεδιασμών αυτών, σύμφωνα και με τις εκτιμήσεις της «Δημοτικής Ενωτικής Κίνησης», ικανοποιεί τις κερδοσκοπικές ορέξεις πάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι γης.

Στο μεταξύ, για δεύτερη φορά, η Δημοτική Αρχή επιχειρεί να παραχωρήσει σε ιδιώτη το Κέντρο Πολιτιστικών Εκδηλώσεων «Ανοιξη». Μάλιστα, το θέμα άνοιξε εκ νέου η δημαρχιακή επιτροπή πρόσφατα και παρά την απόφαση της Περιφέρειας Αττικής - στην οποία έκανε προσφυγή η «Δημοτική Ενωτική Κίνηση» - με την οποία ακυρώνεται η προηγούμενη απόφαση παραχώρησης της «Ανοιξης» σε ιδιώτες. Παράλληλα, η όποια πολιτιστική συμμετοχή στις ομάδες του δήμου (π.χ. θεατρικό, χορευτικό), απαιτεί την καταβολή αντιτίμου.

Την ίδια ώρα, ο Δήμος Χαϊδαρίου παραμένει ο δεύτερος ακριβότερος της Αθήνας, καθώς τα τελευταία χρόνια οι αυξήσεις στα τέλη κυμαίνονται από 4 έως 15% κάθε χρόνο...