«(...) Οταν υπάρχουν κάποιες αριστερές δυνάμεις, οι οποίες θεωρούν αντίπαλό τους μια άλλη αριστερή δύναμη, αντί να υπάρξει μια προσπάθεια, από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά με κοινή δράση για να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών, καταλαβαίνετε ότι έτσι δημιουργείς μια θερμοκοιτίδα που θα μπορούσε να δημιουργηθεί το αυγό του φιδιού»(!)...

Μήπως δεν κατάλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, πόσο «χοντρό» είναι αυτό που είπε για το ΚΚΕ; `Η, μήπως, δε γνωρίζει ότι ανάλογες επιθέσεις, όπως εκείνη του Λ. Κύρκου, που λασπολογούσε εναντίον του ΚΚΕ με αφορμή το «σχέδιο Ανάν», μιλώντας για «συμπλεύσεις» του Κόμματος με ακροδεξιές απόψεις(!), απαντήθηκαν από τον κόσμο της Αριστεράς με τον τρόπο που τους άξιζε;

Κατ' αρχήν, μάλλον θέλει να «κολακεύσει» τον εαυτό του και το κόμμα του ο πρόεδρος του ΣΥΝ, όταν υποστηρίζει ότι το ΚΚΕ θεωρεί αντίπαλό του το ΣΥΝ. Το ΚΚΕ θεωρεί αντίπαλό του την άρχουσα τάξη και τα κόμματά της. Τους άλλους, τους κολαούζους των κομμάτων της άρχουσας τάξης, το ΚΚΕ τους αντιμετωπίζει γι' αυτό που είναι: Ως κολαούζους.

Δεύτερον, πόσο «δημοκρατική», «ανανεωτική» και, πολύ περισσότερο, «αριστερή» είναι η άποψη, που απαγορεύει(!), ή, στην καλύτερη περίπτωση, «ενοχοποιεί», το δικαίωμα του ΚΚΕ να έχει στάση κριτικής, αμφισβήτησης και ανατροπής του παρόντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος, που, τελικά, σημαίνει στάση κριτικής, αμφισβήτησης και αντιπαράθεσης με τα κόμματα που δε βγαίνουν έξω από τα όρια αυτού του κοινωνικοπολιτικού συστήματος; `Η, μήπως, ο ΣΥΝ κινείται εκτός αυτών των ορίων;

Τρίτον, για ποια «κοινή δράση» μιλάμε και από ποιες «διαφορετικές αφετηρίες»; Είναι «αριστερή» αφετηρία να γίνεσαι χειροκροτητής - μέρα Πρωτομαγιάς! - των στελεχών της ΠΑΣΚΕ, που έβαλαν την υπογραφή τους στη συμφωνία του ΟΤΕ; Είναι «αριστερή» αφετηρία η συνδιαλλαγή με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και στα τραπεζώματα του «διαλόγου»; Είναι «αριστερή» αφετηρία, ο μισός ΣΥΝ να λέει ότι το «όχι» στο ευρωσύνταγμα ήταν «αρνητικό»(!) και ο άλλος μισός να καταγγέλλει το «όχι» του κυπριακού λαού; Για να μη μιλήσουμε για το ...παρελθόν των «αριστερών» αφετηριών, από τα «ναι» στο Μάαστριχτ και στα σκοπιανοφαγικά συλλαλητήρια μέχρι την κοινή - στη μισή Ελλάδα! - κάθοδο με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές.

Τέταρτον, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, αφού κάνει για το κόμμα του χρήση τού «είσαι ό,τι δηλώσεις» και ως εκ τούτου το αναγορεύει «αριστερό», κατηγορεί το ΚΚΕ ότι, αφού δεν πάει με το ΣΥΝ, τότε το ΚΚΕ δρα σαν «θερμοκοιτίδα» της ακροδεξιάς! Αλήθεια, τηρουμένων όλων των αναλογιών, πόσο ακίνδυνο είναι, αν η παραπάνω λογική τραβηχτεί στα άκρα, να μην οδηγήσει στο «θερμοκήπιο» της φασιστικής λογικής του Μπους «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου»;