Αμ, δεν κυλά, ο μπαγάσας! Λες τώρα κάτι θα γίνει, τώρα κάτι θα γίνει, τίποτα, όμως! Ο χρόνος, και μαζί του και η ιστορία και οι ήρωες μένουν ακίνητοι. Λες και η ταινία δε γυρίστηκε στη Γαλλία, όπου ο κόσμος έχει προβλήματα. Οπου, οι άνεργοι και οι υποαπασχολούμενοι ξεπέρασαν, δυστυχώς, τα 3.000.000. Οπου, οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα...

Ο κύριος Αντρέ Τεσινέ αγρόν ηγόρασε! Από άλλον πλανήτη, ο αθεόφοβος. Λες και βρέθηκε για διακοπές στο Μαρόκο. Οπου, υποτίθεται πως, διαδραματίζεται η ερωτική - κοινωνική ιστορία του. Μια ιστορία, σαν αυτές, που ονειρεύεται ο κ. Τατούλης και ο κ. Αβραμόπουλος, να φέρουν για συμπαραγωγή στην Ελλάδα.

Ενας εξηντάρης κύριος, ο Ντεπαρντιέ (δυστυχώς), φτάνει στο Μαρόκο, για να επιβλέψει την κατασκευή ενός οπτικοακουστικού κέντρου. Η επίβλεψη, όμως, είναι μόνο το πρόσχημα. Ο εξηντάχρονος ερωτύλος ήρθε για να «πάρει αυτό που του ανήκει». Την εξηντάχρονη Ντενέβ (δυστυχώς). Η οποία, όμως, στα τριάντα χρόνια, που μεσολάβησαν από το χωρισμό τους, έκανε οικογένεια, γέννησε ένα αγόρι, το οποίο (γαμώ την ατυχία μου!), είναι αμφί: συζεί με μια νέα η οποία έχει παιδί από άγνωστο πατέρα και κοιμάται και με έναν μαύρο υπηρέτη! Χάος!

Αυτό το χάος, λοιπόν, βγαίνει σήμερα στους κινηματογράφους. Και κάνεις το σταυρό σου. Είναι ποτέ δυνατόν να δει ένας σύγχρονος άνθρωπος, και ιδιαίτερα ένας νέος άνθρωπος, αυτή την παρωχημένη ανοησία; Η οποία, για να αποκτήσει κάποιο ενδιαφέρον, τη μεταφέρουν στη γραφική Βεγγάζη. Οπου, για περισσότερο πάντα ενδιαφέρον, βλέπουμε και κάποια φολκλορικά συμβάντα: μαγείες, συλλήψεις κλεφτών, παρίες, που ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν.

Πριν κλείσω το σημείωμα και αφού θυμίσω το γνωστό, «ο κόσμος καίγεται και ο πονηρός σκηνοθέτης χτενίζεται...», ήθελα να έλεγα δυο λόγια, για την ατυχία των παλιών, κάποιας ηλικίας, αλλά καλών, ηθοποιών. Οπως της Ντενέβ και του Ντεπαρντιέ, για παράδειγμα. Ή και του Μάικλ Κέιν. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ρόλοι για την αξία τους και την ηλικία τους. Με αποτέλεσμα, όσοι δεν αποσύρονται, να κάνουν πράγματα, που τους μειώνουν. Λυπάσαι, ειλικρινά, να βλέπεις την «Ωραία της Ημέρας» να σέρνεται! Λυπάσαι να βλέπεις τον Ντεπαρντιέ, με τόσες επιτυχίες, να υπερασπίζεται φύκια, και να τα πουλάει για μεταξωτές κορδέλες! Αγριο πράγμα ο χρόνος, το εμπόριο και ο καπιταλισμός. Αγριο πράγμα και η έλλειψη μέτρου.

Παίζουν: Κατρίν Ντενέβ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ζιμπλέρ Μελκί, Λουμπινά Αζαμπάλ.