Associated Press

Προετοιμασίες για τις σημερινές εκλογές

Για πρώτη φορά στα χρονικά της «Ισλαμικής Επανάστασης», οι Ιρανοί καλούνται, σήμερα, σε δεύτερο επαναληπτικό γύρο προκειμένου να εκλέξουν Πρόεδρο. Τα αποτελέσματα της περασμένης Παρασκευής προκάλεσαν έκπληξη τόσο στους αναλυτές όσο και στην πλειοψηφία του ιρανικού λαού. Στο δεύτερο γύρο προκρίθηκαν ο πρώην Πρόεδρος Αλί Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί, όπως αναμενόταν, και ο «σκληροπυρηνικός», πρώην δήμαρχος της Τεχεράνης, Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ.

Ο Αχμαντινεζάντ είναι ένας άνθρωπος που αρκετοί Ιρανοί γνώρισαν μέσα στις φυλακές ως βασανιστή και εκτελεστή (κάτι που ο ίδιος έχει παραδεχτεί δημοσίως). Επίσης, θεωρείται «παιδί» των Φρουρών της Επανάστασης, του ισχυρότατου και σκληρότατου στρατιωτικού σώματος του θεοκρατικού καθεστώτος. Οι δημοσκοπήσεις αλλά και όλες οι πληροφορίες πριν από τον πρώτο γύρο των εκλογών εμφάνιζαν τον Αχμαντινεζάντ στις κατώτερες θέσεις των προτιμήσεων των Ιρανών ψηφοφόρων.

Οι κάλπες, όμως, διέψευσαν αυτές τις εκτιμήσεις. Οπως καταγγέλλουν ανοιχτά, πλέον, όχι μόνο οι «μεταρρυθμιστές» αλλά και αξιωματούχοι της ιρανικής κυβέρνησης και του υπουργείου Εσωτερικών, υπάρχουν αποδείξεις «αρκετά μεγάλης νοθείας από ανθρώπους που ανήκουν σε σώματα και θεσμούς, που κανονικά θα έπρεπε να διαφυλάττουν την τάξη και να σέβονται τους νόμους». Στη δημοσιότητα δε δόθηκε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο.

Ενδεικτικό, όμως, είναι το γεγονός ότι η επιτροπή που επιβλέπει τη διεξαγωγή των εκλογών ζήτησε από το δικαστικό σώμα να αποκλείσει μέλη των Φρουρών της Επανάστασης αλλά και των παραστρατιωτικών ομάδων που πρόσκεινται στον Ανώτατο Θρησκευτικό Ηγέτη, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ - γνωστές ως «ματζλίς»- από το ρόλο των παρατηρητών και να τους απαγορεύσει την είσοδο στα εκλογικά τμήματα, κατά τον δεύτερο γύρο των εκλογών. Επίσης, έγινε γνωστό ότι πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον 26 συλλήψεις, μεταξύ των οποίων και ενός «στρατιωτικού», με την κατηγορία της εμπλοκής σε νοθεία.

Μετά την ανακοίνωση του ιρανικού στρατού ότι σε όλη αυτήν την ιστορία δεν εμπλέκεται κανένα μέλος του, κατέστη σαφές σε όλους ότι πρόκειται για τους Φρουρούς της Επανάστασης. Ο ίδιος ο Αχμαντινεζάντ, πάντως, απέφυγε τα σχόλια και τις αντεγκλήσεις, και επέμεινε στο λαϊκίστικο ύφος του, υποσχόμενος να «ασχοληθεί με τους φτωχούς της χώρας, που έχουν παραμεληθεί».

Αν στον πρώτο γύρο, η συμμετοχή των ψηφοφόρων άγγιξε το 70%, όλα δείχνουν ότι στο δεύτερο γύρο δεν αποκλείεται να είναι μεγαλύτερη. Και αυτό γιατί, όπως σχολίαζαν Ιρανοί αναλυτές, «οι εκλογές αυτές μοιάζουν πολύ με το δεύτερο γύρο των τελευταίων προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, όταν οι Γάλλοι ψήφισαν μαζικά τον Σιράκ για να μην εκλεγεί ο Λε Πεν. Τώρα, οι Ιρανοί, που δεν εμπιστεύονται ιδιαίτερα τον Ραφσαντζανί, αναμένεται να συρρεύσουν στις κάλπες, για να ψηφίσουν το «λιγότερο κακό», αφού στο πρόσωπο του Αχμαντινεζάντ βλέπουν μια πλήρη επαναφορά της απόλυτης κυριαρχίας της θεοκρατίας».

Δεν μπορεί κανείς, στο σημείο αυτό, να παραβλέψει και το γεγονός ότι μπροστά στο ενδεχόμενο μιας μαζικής, έστω και αναγκαστικής, ψήφου στο Ραφσαντζανί, δε μένουν διόλου αδιάφορες και οι ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον δεν έχει κρύψει την «προτίμησή» της στο πρόσωπό του. Αλλωστε, έχει «δοκιμαστεί». Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, 1989 - 1997, προώθησε τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ανάλογα σχέδια έχει και σήμερα ενώ δεν παραλείπει να δώσει «διαβεβαιώσεις» ότι «μπορεί να υπάρξει διάλογος με τις ΗΠΑ, καθώς και ο Πρόεδρος Μπους έχει δείξει θετικά δείγματα».

Εχει, δε, επανειλημμένως αυτοπαρουσιαστεί ως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να ηγηθεί της χώρας σε αυτήν την τόσο κρίσιμη περίοδο, με ανοιχτό το θέμα και του πυρηνικού της προγράμματος, χωρίς να προκαλέσει πολεμική ρήξη με τη Δύση, ενδεχόμενο που δεν ενθουσιάζει, ούτως ή άλλως, τους Ιρανούς. Υπό αυτήν την έννοια, η πρόκριση του Αχμαντινεζάντ στον δεύτερο γύρο ήταν «ευχής έργον» για τα σχέδια της Ουάσιγκτον.