Ανάλογα με το στιλ του παιχνιδιού του, ένας ισχυρός GM καθιερώνεται στο κάθε σκακιστικό χώρο, είτε σε εθνικό είναι, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι κορυφαίοι σκακιστές, άλλοι έχουν καθιερωθεί για το επιθετικό τους παιχνίδι, όπως οι Αλιέχιν, Ταλ, Κέρες, Μόρφι, Φίσερ άλλοι για τη στρατηγική τους, όπως ο Μποτβίνικ και άλλοι για τις μεγάλες δυνατότητές τους στο αμυντικό παιχνίδι, όπως οι Στάινιτς, Πετροσιάν κ.ά.

Οταν, λοιπόν, συναντούμε μια παρτίδα που ξεφεύγει από το καθιερωμένο στιλ παιχνιδιού ενός παίκτη, όχι μόνο προξενεί εντύπωση, αλλά δείχνει επίσης ότι ο παίκτης αυτός έχει την ικανότητα να παίξει άψογα μια παρτίδα, με τελείως καινούρια γι' αυτόν τεχνική. Η ικανότητα αυτή - χαρακτηριστικό συνήθως των Γκραντ Μάστερς - είναι ενδεικτική μεγάλου ταλέντου και ισχυρής ικανότητας προσαρμογής του παίκτη στις ανάγκες ενός συγκεκριμένου παιχνιδιού. Η ευελιξία αυτή που χρειάζεται για να μην πελαγώσει ο παίκτης, δεν είναι μόνο απόρροια του ταλέντου του, αλλά και αποτέλεσμα βαθιάς θεωρητικής και τεχνικής κατάρτισης. Η στρατηγική εκμετάλλευση της θέσης (βλέπε διάγραμμα κειμένου) από τον Ταλ, αποτελεί μια τρανταχτή απόδειξη της μεγάλης δεξιοτεχνίας του και προσαρμοστικότητας στις απαιτήσεις της παρτίδας. 33. Αδ8 Πζ8 34. Αε7 Πε8 35. Αγ5 Ιγ7 36. Πδ4 Πγ8 37. Πδ7 Ιδ5 38. ζ5! Ιζ4 39. Πε4 Ιθ5 40. Πχε6 και τα μαύρα εγκατέλειψαν λόγω χαμένης θέσης.