Μερική απασχόληση, ανασφάλιστη εργασία, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, ανεργία. Αυτό είναι το καθεστώς που έχει επιβάλει στους νέους εργαζόμενους το μεγάλο κεφάλαιο με αρωγό και συμμέτοχο τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μέρα με τη μέρα το τοπίο της εργασίας των νέων συντίθεται με μελανότερα χρώματα, καθώς η νεολαία, αντί να της παρέχονται όλες οι προϋποθέσεις ώστε να δημιουργήσει και να πάρει τη ζωή στα χέρια της, αναγκάζεται να δουλεύει σε «συνθήκες γαλέρας», γνωρίζοντας έτσι από κοντά το πιο σκληρό πρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος.

Το εμπόριο, οι υπηρεσίες, ο επισιτισμός, ο τουρισμός είναι οι τομείς που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό νέων και ειδικότερα ανειδίκευτων εργαζομένων. Παιδιά που δουλεύουν για να σπουδάσουν. Παιδιά που δε βρίσκουν δουλιά στον τομέα που έχουν σπουδάσει και καλούνται να στελεχώσουν μαγαζιά, εστιατόρια, ξενοδοχεία, καφετερίες, πολυκαταστήματα, εταιρίες κούριερ. Χώροι εργασίας, στους οποίους έχουν εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια νέες μορφές απασχόλησης και όλο το πλαίσιο της αντεργατικής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης. Μοναδικός στόχος να ενσωματωθούν οι νέοι στην κυρίαρχη λογική του συστήματος και να μετατραπούν σε μόνιμο, φτηνό, ευέλικτο, εργατικό δυναμικό, που δε θα διεκδικεί τίποτα, παρά μόνο θα δουλεύει. Την ίδια ώρα, η προσωπική ζωή, η οικογένεια, η διασκέδαση, η ψυχαγωγία θεωρούνται πολυτέλειες ανεπίτρεπτες στην πλειοψηφία των νέων ανθρώπων.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση έρχεται τώρα με το νέο νομοσχέδιο για τον εργάσιμο χρόνο να καταλύσει και το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Ο,τι κατακτήθηκε με αγώνες, αίμα και θυσίες γίνεται βορά στους εργοδότες και με ένα νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, η κυβέρνηση θέλει να αναγκάσει τους εργαζόμενους να ...«διευθετήσουν» το χρόνο εργασίας τους και παράλληλα τη ζωή τους.

Την ίδια στιγμή, ένας μεγάλος αριθμός νέων ανθρώπων, που δεν καταγράφεται στις λίστες ανεργίας, απασχολείται περιστασιακά σε προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης για λίγους μήνες και με εξευτελιστικούς μισθούς, στα περίφημα προγράμματα «stage» που δεν προβλέπουν ασφάλιση. Προγράμματα που κάθε χρόνο εμφανίζονται και πιο ενισχυμένα, αφού με αυτά κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθούν να «μπαλώσουν» τη «μαύρη τρύπα» της ανεργίας.