Μετά τις επιθέσεις στο Λονδίνο, ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ βρέθηκε σε μια «παρόμοια» θέση με εκείνη στην οποία είχε βρεθεί μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001. Με το διεθνή Τύπο να βάλλει με φραστικά πυρά ομαδόν εναντίον του ότι «δεν τήρησε τις υποσχέσεις του», ο «πρόεδρος» του Πακιστάν αναγκάστηκε να κάνει ένα σκληρό τηλεοπτικό διάγγελμα την περασμένη Πέμπτη, όπως ακριβώς και την 19η Σεπτέμβρη 2001.

Ο Μουσάραφ παίζει το κεφάλι του - στις επιθέσεις εναντίον του εξάλλου έχουν εμπλακεί και μέλη του στρατού του οποίου προΐσταται. Παρ' όλ' αυτά, ανακοίνωσε νέο κύμα μέτρων για την κάμψη του ισλαμικού φανατισμού. Συγκεκριμένα, όλες οι μαντράσες, τα ισλαμικά ιεροδιδασκαλεία, θα πρέπει να πάρουν επίσημες άδειες και να εγγράφουν τους σπουδαστές τους, θα απαγορευτεί η μετάδοση «εμπρηστικού υλικού» (από εφημερίδες ως μπροσούρες, από ηχητικά αποσπάσματα ως βιντεοκασέτες), θα απαγορευτεί η συγκέντρωση κεφαλαίων για εξτρεμιστικές οργανώσεις, και θα παρακολουθείται η εκφώνηση των κηρυγμάτων στα τζαμιά.

Ο επικεφαλής του στρατού του Πακιστάν όμως έκανε και έναν υπαινιγμό για το πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα του ισλαμικού εξτρεμισμού, λέγοντας - και αυτό έχει τη σημασία του - ότι στη δεκαετία του 1980 20-30 χιλιάδες μουσουλμάνοι πήγαν στο Αφγανιστάν για το τζιχάντ κατά των Σοβιετικών με στήριξη των ΗΠΑ, με τη χρηματική και επιμελητειακή υποστήριξή τους να γίνεται μέσω του Πακιστάν. «Πού είναι τώρα;» διερωτήθηκε, αφήνοντας το ερώτημα να αιωρείται.

Το παιγνίδι έχει χοντρύνει στο Πακιστάν - και σε όλη την Ασία. Οι ξένες δυνάμεις πιέζουν ασφυκτικά. Το ερώτημα είναι ποιο πραγματικά είναι το διακύβευμα αυτού του παιγνιδιού...