ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ επέδειξε - όπως διαπιστώσαμε - ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, που βρέθηκε αυγουστιάτικα στα κοινοβουλευτικά έδρανα, προκειμένου να μιλήσει, σχετικά με το νομοσχέδιο για τους οικονομικούς μετανάστες.

Εως εδώ καλά. Ομως γιατί άραγε δεν είχε τις ίδιες ευαισθησίες όταν κυβερνούσε το κόμμα του και η «μαύρη εργασία», η ανασφάλιστη και άγρια εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών ήταν καθεστώς, όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα;

Πού ήταν αυτές οι ευαισθησίες όταν οι καταγγελίες για τις «επιχειρήσεις - σκούπα» και την αστυνομική βια σε βάρος των μεταναστών ήταν χιλιάδες, όπως ακριβώς είναι και σήμερα;

Και, κυρίως, πού ήταν οι ευαισθησίες αυτές, όταν ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κυκλοφορούσε στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή και διακήρυττε ως Ευρωπαίος - υπουργός Εξωτερικών που ήταν - την ανάγκη ενίσχυσης του «αντιτρομοκρατικού αγώνα» των ΗΠΑ;

Εκτός αν εκεί στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν, ότι η πολιτική των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μαζί με τους πολέμους, που έχουν ξεκινήσει σε πολλές περιοχές του πλανήτη, δεν έχουν καμιά σχέση με την οικονομική μετανάστευση...

ΤΟ 'ΠΑΝ ΚΑΙ ΤΟ 'ΚΑΝΑΝ οι κκ του υπουργείου Οικονομίας. Επέβαλλαν φόρο 19% στα καινούρια ακίνητα, με ό,τι αυτό σημαίνει και για την οικοδομική δραστηριότητα και, κυρίως, για τον κοσμάκη.

Μήπως πιστεύει κανείς ότι αυτή την επιβάρυνση θα την επωμιστούν οι κατασκευαστές, πολύ δε περισσότερο οι μεγαλο- κατασκευαστές; Οχι βέβαια. Ιδίως για τους τελευταίους ισχύουν πάντα ειδικές απαλλαγές.

Προφανώς στους δυστυχείς που αναζητούν το αυτονόητο δικαίωμα της κατοικίας θα «πέσει» ο φορολογικός πέλεκυς. Αλλωστε, οι αρμόδιοι για τη μετακύληση του κόστους είχαν όλο τον καιρό να προσαρμοστούν. Ανάμεσά τους και οι τράπεζες, γνωστοί τοκογλύφοι (και) των στεγαστικών δανείων.