Συνόψισε τη συζήτηση που έγινε στις κομματικές οργανώσεις, στην ΚΝΕ, καθώς και σε συσκέψεις και συζητήσεις με οπαδούς και συνεργαζόμενους. Εξέτασε σε μεγαλύτερο βάθος τα εκλογικά αποτελέσματα και μια σειρά γενικότερης σημασίας ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα που αναδείχτηκαν μέσα από την εκλογική μάχη.

Εκτίμησε τις μετεκλογικές εξελίξεις και καθόρισε τους στόχους και τα κύρια καθήκοντα του Κόμματος για το επόμενο διάστημα.

Α. Συμπεράσματα από τη συζήτηση που προηγήθηκε στις Κομματικές Οργανώσεις

Η συζήτηση συγκεντρώθηκε στα πιο καίρια ζητήματα της πολιτικής του ΚΚΕ, που σχετίζονται με την ανάγκη και το στόχο οικοδόμησης του Μετώπου και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την οικοδόμησή του, καθώς και με την κατάσταση του Κόμματος.

Σωστά τέθηκε και στη διάρκεια της εκλογικής μάχης πιο ολοκληρωμένα η διέξοδος που προτείνουμε. Δηλαδή η ανάγκη συγκρότησης του Μετώπου, η σημασία της ισχυροποίησης του Κόμματος, η προοπτική της λαϊκής εξουσίας με τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της που τα συνόψιζε η Διακήρυξη της ΚΕ του περασμένου Νοέμβρη.

Υπογραμμίστηκε ότι δεν είναι αρκετό να προβάλλεται η γενική μας γραμμή. Υπάρχει ανάγκη για πιο ουσιαστική επεξεργασία των θέσεων στα μεγάλα προβλήματα, αλλά και σχεδιασμός της δράσης σε όλα τα επίπεδα του Κόμματος.

Είναι θετικό ότι έχει αυξηθεί η ανησυχία των στελεχών για την καθοδηγητική δουλιά, για τις βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν από την πλευρά της ΚΕ και των Επιτροπών Περιοχών και Πόλεων. Δεν αρκεί μόνο η ανησυχία. Πρέπει να κατακτήσουμε πιο βαθύ και πλούσιο προβληματισμό με βάση τις ανάγκες και την εμπειρία, δηλαδή τι και πώς πρέπει να κάνουμε, πού πρέπει να στρέψουμε κυρίως την προσοχή μας.

Παρά τις αδυναμίες και τα προβλήματα που εμφανίστηκαν στην εκλογική μάχη, είναι γενική εκτίμηση ότι ήταν πιο καλά οργανωμένη, σε σύγκριση με άλλες, ακόμα και με τις ευρωεκλογές, όχι μόνο ποσοτικά αλλά και σε ποιότητα, με αρκετές βέβαια αδυναμίες από οργάνωση σε οργάνωση.

Σε σύγκριση με το παρελθόν σημειώθηκε πρόοδος στη μορφή των συσκέψεων και στη συγκρότηση εκλογικών επιτροπών. Δεν αξιοποιήθηκαν όμως όσο έπρεπε, γιατί δεν ξεκίνησαν έγκαιρα.

Αναδείχτηκε πιο καθαρά ότι ο τομέας των συμμαχιών βρίσκεται στο κύριο στόχαστρο του αντίπαλου. Φάνηκαν οι δυσκολίες που έχει η πολιτική συμμαχιών. Δηλαδή πόσο σύνθετη είναι η προσπάθεια για να προωθούνται συμμαχίες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο με κατεύθυνση τη συγκρότηση του Μετώπου.

Κρίσιμης σημασίας ζήτημα είναι η κατάκτηση αρκετά υψηλού θεωρητικού, ιδεολογικού επιπέδου του Κόμματος. Πιο ολοκληρωμένες επεξεργασίες σε σύγχρονα μεγάλα προβλήματα, ώστε να πείθονται όσο γίνεται πιο πλατιές μάζες. Μεγαλύτερη ικανότητα δουλιάς από κοινού με ανθρώπους και κινήσεις που δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας, για να σταθεροποιούνται οι συνεργασίες, να διευρύνονται χωρίς υποχώρηση σε ζητήματα αρχών. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι δεσμοί με τις λαϊκές μάζες δεν πρέπει να εξαντλούνται σε ατομικές συζητήσεις, αλλά να συνδέονται με δουλιά για την οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης.

Η ΚΕ, μέσα από την καθοδήγηση των τμημάτων, των οργανώσεων, πρέπει να ανοίγει αυτά τα ζητήματα στα καθοδηγητικά όργανα, στις ΚΟΒ. Να συγκεντρώνει πείρα, που συνεχώς πρέπει να εμπλουτίζεται, να γενικεύεται. Μαζί με τα ιδεολογικά μαθήματα για το Μέτωπο, για το Πρόγραμμα του Κόμματος, πρέπει να γίνει καθημερινή υπόθεση καθοδήγησης η δράση στο μαζικό κίνημα και η πολιτική της συσπείρωσης δυνάμεων.

Β. Εκτίμηση του συνολικού εκλογικού αποτελέσματος και του ποσοστού που πήρε το Κόμμα

Πού οφείλεται η αναντιστοιχία που διαπιστώνεται ανάμεσα στη λαϊκή δυσαρέσκεια και στην επιλογή ψήφου;

Πώς εξηγείται το υψηλό ποσοστό που συγκέντρωσαν τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, σε συνθήκες που χαρακτηρίζονται από επιδείνωση της θέσης πλατιών λαϊκών μαζών, σε συνθήκες που υπάρχει σε μεγαλύτερο εύρος η αντίληψη ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα κλπ;

Γιατί δεν εκφράστηκε η δυναμική της απήχησης των θέσεων του Κόμματος στο εκλογικό αποτέλεσμα, με βελτίωση του ποσοστού μας σε σχέση με το 1996; Γιατί δεν κατάφερε το Κόμμα να διατηρήσει ένα μέρος από τις ψήφους των ευρωεκλογών. Προς τα πού σημειώθηκαν απώλειες, από πού πήρε νέες ψήφους;

Αν μπορεί να θεωρείται ικανοποιητικό το γεγονός ότι «αντέξαμε».

Πώς γίνεται, ενώ υπάρχουν αγώνες και αντιστάσεις, να μην οδηγούν σε αλλαγές στη συνείδηση και την εκλογική συμπεριφορά;

Γιατί δεν είχε γίνει πρόβλεψη και για μια τέτοια εξέλιξη στο εκλογικό αποτέλεσμα; Γιατί δεν είχε εντοπιστεί, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, ο κίνδυνος απωλειών, ο κίνδυνος να καθηλωθεί το εκλογικό ποσοστό του Κόμματος;

α) Το εκλογικό αποτέλεσμα, με χαρακτηριστικό στοιχείο την αναντιστοιχία της λαϊκής δυσαρέσκειας σε σχέση με την ψήφο στα κόμματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, δείχνει το επίπεδο πολιτικής συνείδησης του κινήματος, αλλά και την κατεύθυνση των αλλαγών που πρέπει να γίνουν, ιδιαίτερα στο επίπεδο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στο κίνημα της νεολαίας, στο λαϊκό κίνημα. Οι αλλαγές αυτές είναι αναγκαίες για να αντιμετωπιστούν φαινόμενα κρίσης, μείωσης στην οργάνωση των εργαζομένων, ώστε να βρεθεί στο ύψος των απαιτήσεων της πάλης εναντίον των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού. Παράλληλα το εκλογικό αποτέλεσμα αντανακλά την πολιτική προσπάθεια να απορροφηθεί, να παγιδευτεί η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, που είχε εκδηλωθεί όλο το προηγούμενο διάστημα με τις ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνική πολιτική στα πλαίσια της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Το εκλογικό αποτέλεσμα παρέχει δυνατότητες στην άρχουσα τάξη, τα κόμματά της, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να ερμηνεύουν την ψήφο σαν ενεργητική αποδοχή της γενικότερης πολιτικής που ακολουθείται στο όνομα της ΟΝΕ και του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, αφού τα δύο κόμματα κράτησαν ένα υψηλό ποσοστό, σχεδόν 87%, ενώ το ΚΚΕ διατήρησε τις εκλογικές του δυνάμεις, γεγονός που δεν επαρκεί, δεν ικανοποιεί. Με αυτήν την έννοια το εκλογικό αποτέλεσμα δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες για το λαϊκό κίνημα.

Ωστόσο, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να εκληφθεί και ως κάτι το οριστικό και αμετάβλητο, αποσπασμένο από τις γενικότερες συνθήκες της ταξικής πάλης. Το υψηλό ποσοστό συσπείρωσης των δύο κομμάτων δεν αποδείχνει από μόνο του συμφωνία και έγκριση της πολιτικής τους από το σύνολο των ψηφοφόρων. Ούτε παντοδυναμία τους.

β)Το ΚΚΕ έχει κατακτήσει μια ευρύτερη, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, επιρροή και κύρος ανάμεσα και σε νέα τμήματα εργαζομένων, η οποία όμως μόνο εν μέρει εκφράστηκε εκλογικά, σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές. Είναι πολύ περισσότεροι οι εργαζόμενοι που είναι φίλοι του Κόμματος, όμως δε θέλησαν να επαναλάβουν την ψήφο των ευρωεκλογών, με κριτήριο σ' αυτές τις εκλογές να παρέμβουν στο σχηματισμό κυβέρνησης, υποτιμώντας τη σημασία της προοπτικής.

Η προσέγγιση και συσπείρωση με το ΚΚΕ εκφράζεται περισσότερο σε περιόδους όξυνσης των αγώνων σε μεγάλα ζητήματα της επικαιρότητας, όπως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, τα προβλήματα που απορρέουν από τη «νέα τάξη πραγμάτων», τα θέματα της παιδείας, τα οξυμένα προβλήματα των εργατοϋπαλλήλων, των αγροτών. Χρειάζεται επίμονη προσπάθεια στην ιδεολογικοπολιτική και μαζική δράση του Κόμματος, ώστε να μετεξελίσσεται η απήχηση των θέσεών μας σε επιμέρους μέτωπα, σε συμφωνία και θέληση για κοινή δράση στη συνολική πολιτική κατεύθυνση, δηλαδή στην αντίθεση με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, στην προοπτική της διεξόδου που προτείνει το ΚΚΕ. Απαιτείται πιο έντονη παρέμβαση και διεύρυνση της δράσης του Κόμματος απέναντι σε όλους τους παράγοντες που διαμορφώνουν την πολιτική συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων.

Δεν είναι αρκετό να μειωθεί η δύναμη των δύο κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αυτό που σήμερα έχει σημασία είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η ενίσχυση του ταξικού ρεύματος στο συνδικαλιστικό κίνημα, η άνοδος των αγώνων με αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά αιτήματα, που είναι και προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του Μετώπου. Οι στόχοι του ΚΚΕ, που ανταποκρίνονται στα λαϊκά συμφέροντα, είναι δυνατό να υλοποιηθούν με την επιλογή και τη συμμετοχή στη δράση των λαϊκών μαζών. Προς τα εκεί είναι η διέξοδος και όχι ποιο κόμμα, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, θα είναι κυβέρνηση.

Αγώνες, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες υπήρξαν σε αρκετούς χώρους, ορισμένοι μάλιστα, όπως της παιδείας, πήραν πανελλαδικό χαρακτήρα. Δίχως αυτούς τους αγώνες, η κατάσταση θα ήταν χειρότερη. Ομως το ζήτημα είναι η χαμηλή οργάνωση των εργαζομένων, που δυσκολεύει τη μαζικότητα των αγώνων, η κατεύθυνση και ο προσανατολισμός ορισμένων από αυτούς, αλλά και η στάση που κράτησαν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης, όσον αφορά την αναγκαιότητα των αγώνων, τα αιτήματα ή τις μορφές πάλης.

Ιδιαίτερης σημασίας ζήτημα είναι πώς συνδυάζονται οι αγώνες με την αυτοτελή ιδεολογικοπολιτική δράση του Κόμματος. Πώς δουλεύουμε για την πιο σταθερή και μαζική συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Πώς διασφαλίζεται η εναλλαγή μορφών πάλης, η συνέχεια μετά το «κλείσιμο» των κινητοποιήσεων.

γ)Το τελευταίο διάστημα πριν τις εκλογές, λόγω της γενικότερης πολιτικής του Κόμματος και της απήχησης των θέσεών του, δημιουργήθηκε ένα κλίμα ενθουσιασμού στις γραμμές του Κόμματος. Επρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη επαγρύπνηση απέναντι στους παράγοντες εκείνους που -ιδιαίτερα λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες- αναστέλλουν θετικές τάσεις. Ο ενθουσιασμός και το πείσμα στην εκλογική μάχη δεν πρέπει να καλλιεργεί την αυταπάτη, την υπερεκτίμηση ότι το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώνεται αποκλειστικά από την ικανότητα του Κόμματος και την όποια επάρκεια μπορεί να κατακτήσει στην εκλογική μάχη και στις γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές αναμετρήσεις, ανεξάρτητα από τους αντικειμενικούς παράγοντες.

α) Οι σημαντικότατες αλλαγές που προκαλούν στη συνείδηση οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στις συνθήκες εργασίας και ζωής, η ιδεολογική πίεση του «μονόδρομου» σε συνθήκες νίκης της αντεπανάστασης στις σοσιαλιστικές χώρες και έξαρσης της αντικομμουνιστικής επίθεσης: Ανεργία, ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.

Οι παράγοντες αυτοί, από τη μια πλευρά αυξάνουν την ανομοιογένεια της εργατικής τάξης, από την άλλη όμως ο χαρακτήρας της γενικευμένης επίθεσης κατά των εργατοϋπαλλήλων διαμορφώνει και μια ενιαία βάση αντίδρασης.

Να μελετηθούν καλύτερα οι μέθοδοι με τις οποίες η κυβέρνηση προωθεί τα αντιλαϊκά μέτρα, τη διαφοροποιημένη πολιτική της, χωρίς να αναιρεί τη γενική της κατεύθυνση, απέναντι σε τμήματα ή κατηγορίες εργαζομένων για να συγκρατεί και την ανεξέλεγκτη επιδείνωση της ζωής ορισμένων τμημάτων. Να κατανοηθεί η ανάγκη για ενότητα δράσης της εργατικής τάξης, κοινής δράσης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, στις διαιρετικές και διασπαστικές προσπάθειες. Είναι ζήτημα που πρέπει να μελετηθεί βαθύτερα στην ιδεολογική και πολιτική δουλιά, στη δράση μέσα στο μαζικό κίνημα, στα αιτήματα και στους στόχους πάλης.

β) Από τους πιο σοβαρούς παράγοντες που επιδρούν αρνητικά σήμερα στη ριζοσπαστικοποίηση, στη μαχητικότητα, στην αισιοδοξία για τη δύναμη του λαού, είναι η διεθνής κατάσταση. Αν και σήμερα ο χαρακτήρας της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων είναι πιο εμφανής, όμως από την άλλη πλευρά ενισχύει τις δυσκολίες και τροφοδοτεί την ηττοπάθεια, τη μοιρολατρία, την υποταγή. Η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού προκαλεί πρόσθετες δυσκολίες στην αποδοχή και υποστήριξη της διεξόδου που προτείνει το Κόμμα. Πρέπει να αναπτυχθεί μεγαλύτερη προσπάθεια και πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού, για την αναγκαιότητά του.

γ) Η αποφασιστικότητα της άρχουσας τάξης να επιβάλει με κάθε μέσο και τρόπο την πολιτική των αναδιαρθρώσεων, διότι ανησυχεί για τις αντιθέσεις και αντιφάσεις που φέρνει μαζί της η ένταξη και η παραμονή στην ΟΝΕ. Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών για το Κόμμα προβλημάτισαν και ανησύχησαν όχι μόνο το ντόπιο κατεστημένο, αλλά και τον ξένο παράγοντα και τους υποχρέωσε σε πρόσθετα μέτρα. Τα στοιχεία αυτά εκφράστηκαν έντονα στην εκλογική μάχη, με την αποφασιστική κινητοποίηση όλων των μηχανισμών που διαθέτουν και όχι μόνο των ΜΜΕ.

δ) Η επιδείνωση της θέσης μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης, αλλά και άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η ανεργία και ο φόβος μπροστά στα χειρότερα αποτελούν πρόσφορο έδαφος για να βρει απήχηση μια τέτοια πίεση. Εχουν διαμορφωθεί πολύ περισσότεροι, πολύμορφοι, φανεροί και αφανείς μηχανισμοί ενσωμάτωσης και χειραγώγησης. Σε τέτοιες συνθήκες οι εργαζόμενοι έχουν μειωμένες απαιτήσεις. Δε βλέπουν άμεση προοπτική, δε βλέπουν τη δική τους δύναμη.

Η επιθετικότητα του κεφαλαίου δεν εκδηλώνεται μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά αγκαλιάζει όλους τους τομείς της ζωής. Είναι αντίδραση σε όλη τη γραμμή και εκδηλώνεται ιδιαίτερα στον τομέα της δημοκρατίας και των ελευθεριών. Πρέπει το Κόμμα με τη δράση του -όσο εξαρτάται από αυτό- να ανεβάζει την ταξική πάλη, αφού λόγω της όξυνσης των αντιθέσεων υπάρχει αντικειμενική βάση, να ατσαλώνονται οι εργαζόμενοι απέναντι στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς.

ε) Ορισμένα νέα στοιχεία των εκλογών της 9 Απρίλη 2000 ήταν: Ο χαρακτήρας οξύτατου ανταγωνισμού, που ήταν πιο έντονος από το 1996, περίοδο που η ΝΔ είχε μικρότερη συσπείρωση, ενώ μέσα στο ΠΑΣΟΚ εκφράζονταν περισσότερες αντιστάσεις, ανεξάρτητα από τo βάθος και τα κίνητρά τους. Το κυνήγι της κυβερνητικής εξουσίας, η διανομή της λείας, σήμερα κινητοποιεί πολύ περισσότερα στελέχη και των δύο κομμάτων. Εχουν οργανώσει τη δράση τους καλύτερα από το παρελθόν, άνθρωπο τον άνθρωπο. Διαθέτουν τεράστια χρηματικά μέσα.

Σ' αυτές τις εθνικές εκλογές, σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές, είχαν συμφέρον να μη χαθεί η διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ ή να κερδίσει η ΝΔ, όχι μόνον οι υποψήφιοι βουλευτές, αλλά και ένα μεγάλο πλέγμα συμφερόντων μέσα και έξω από τον κρατικό μηχανισμό.

Στη φετινή μάχη το ΠΑΣΟΚ και γενικότερα οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης ήταν καλύτερα προετοιμασμένοι για επίθεση κατά του ΚΚΕ, με πιο επεξεργασμένα επιχειρήματα.

στ) Το αντιδεξιό σύνδρομο που καλλιεργήθηκε συστηματικά από το ΠΑΣΟΚ από το 1981 και μετά, φαίνεται πιο ισχυρό, από όσο και εμείς πιστεύαμε. Εξακολουθεί να επηρεάζει ορισμένους ψηφοφόρους, που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ κυρίως από το φόβο επιστροφής της ΝΔ. Αυτός ο φόβος συνδυάζεται και με τις αυταπάτες που υπάρχουν ακόμα, ότι με το ΠΑΣΟΚ θα είναι λιγότερο επώδυνες οι αλλαγές που θα γίνουν, φόβος που έφθασε ως τις παρυφές των γραμμών του Κόμματος. Επίσης, ορισμένοι ψηφοφόροι δεν είδαν τη διέξοδο στην ενίσχυση του Κόμματος και τη δημιουργία του ΑΑΔ Μετώπου και ψήφισαν ΝΔ μόνο με τη λογική της «απαλλαγής από το ΠΑΣΟΚ».

Η πολιτική του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ ήταν ένας πρόσθετος παράγοντας που προκάλεσε δυσκολίες στη συνειδητοποίηση, στη συσπείρωση δυνάμεων εναντίον των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού. Με τη γραμμή της προσαρμογής στο μονόδρομο της ΟΝΕ, του ΝΑΤΟ αδυνατίζουν το μέτωπο κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Δεν ήταν αρκετή η κριτική μας στη ΝΔ. Ηταν γενική και σωστή. Ομως δεν αρκεί να αναδεικνύεται η θέση ότι τα δύο κόμματα έχουν ίδια πολιτική. Απαιτούνταν πιο αναλυτική κριτική στις θέσεις και τις υποσχέσεις της ΝΔ.

ζ) Είναι ακόμα αδύνατα τα αποτελέσματα της πολιτικής συμμαχιών που προωθούνται στις σημερινές συνθήκες. Δεν υπάρχει υποτίμηση για το επίπεδο των συμμαχιών που εκφράστηκε στις εκλογές, είτε με την Κομμουνιστική Ανανέωση είτε με κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες σε συνεργασίες εκλογικού χαρακτήρα. Ωστόσο τα αποτελέσματα δεν έχουν ακόμα μαζικό χαρακτήρα. Είναι αδύνατες οι διεργασίες στην εργατική τάξη. Δεν έχει κατακτηθεί ένα επίπεδο συμφωνίας για την προοπτική και το χαρακτήρα των αλλαγών που απαιτούνται, για το θέμα της εξουσίας. Οι συνεργασίες ή συμμαχίες που έχουμε κατακτήσει, απέδειξαν τη θέληση του Κόμματος να βοηθήσει και συνέβαλαν στη συσπείρωση δυνάμεων σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Ομως ακόμα δεν έχουν δημιουργηθεί δυνατότητες οι συμμαχίες αυτές να δώσουν γερή ώθηση για την ανάπτυξη της μαζικής πάλης, των ταξικών αγώνων.

10 Το συμπέρασμα είναι ότι δε φτάνει η ορθότητα της πολιτικής του ΚΚΕ για να μετατραπεί η λαϊκή αγανάκτηση σε συνειδητή ψήφο στο ΚΚΕ και πολύ περισσότερο σε αγωνιστική στάση. Απαιτούνται και μια σειρά άλλες προϋποθέσεις: Ισχυρό μαζικό λαϊκό κίνημα και ειδικά εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που να εμπνέει σιγουριά, εμπιστοσύνη ότι μπορεί να στηρίξει αγώνες και συγκρούσεις, τη γραμμή αντίστασης και αντεπίθεσης. Οι ηγεσίες που κυριαρχούν στο συνδικαλιστικό κίνημα δουλεύουν στην κατεύθυνση υποταγής και συνθηκολόγησης.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, η αύξηση της δύναμης του ΚΚΕ και της πολιτικής του, η απόσπαση δυνάμεων από τα κόμματα ΠΑΣΟΚ - ΝΔ απαιτούσε άλλο επίπεδο συνείδησης και άλλο επίπεδο δουλιάς του Κόμματος όχι μόνο προεκλογικά, αλλά γενικότερα. Μεγαλύτερη ικανότητα και επάρκεια στην ιδεολογική, πολιτική και μαζική δράση, μεγαλύτερη στοχοπροσήλωση στην υπόθεση του ΑΑΔΜ, εκλαΐκευση της ιδεολογίας του Κόμματος, υπεράσπιση του σοσιαλισμού, υποστήριξη της αναγκαιότητάς του. Κόμμα ικανό να μετατρέπει την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα σε συσπείρωση όσο γίνεται ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων για οργανωμένη μαχητική δράση.

11Οι εξελίξεις θα είναι γρήγορες και σε όλα τα μέτωπα. Η κυβέρνηση με αποφασιστικότητα αλλά και ευλυγισία θα προχωρήσει στην ολοκλήρωση των αναδιαρθρώσεων που έχουν σχεδιαστεί, με προτεραιότητα στις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, την υγεία, την παιδεία και σε πλευρές του πολιτικού συστήματος (αναθεώρηση Συντάγματος, διοικητική διαίρεση της χώρας, εκλογικός νόμος). Να παρθεί υπόψη ότι τα νέα μέτρα θα τα εφαρμόσουν με ελιγμούς και παραπλανητικές υποσχέσεις Θα προσπαθήσουν να δημαγωγήσουν για μείωση της απασχόλησης με προσλήψεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ομως όποιοι ελιγμοί και να γίνουν δεν αναιρούν το κύριο, τη νέα, πιο σκληρή, επίθεση κατά της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Το Κόμμα πρέπει να γίνεται πιο ικανό να αντιπαλεύει την έξαρση του αυταρχισμού και την κατά μέτωπο επίθεση ενάντιά του με όλα τα μέσα που διαθέτει η κυβέρνηση, τα μονοπώλια και οι μηχανισμοί τους.

Αυτή η κατά μέτωπο επίθεση δεν προκύπτει μόνον από την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι αναδιαρθρώσεις θα περάσουν γρήγορα και με το λιγότερο δυνατό κόστος. Εχει να κάνει κυρίως με τις μελλοντικές δυσκολίες που θα γεννηθούν από την πλήρη ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, από την όξυνση των αντιθέσεων και ανταγωνισμών ανάμεσα στις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

12Οι διεργασίες που γίνονται σήμερα στο πολιτικό σκηνικό, ανεξάρτητα από την κατάληξή τους, δείχνουν ότι η άρχουσα τάξη της χώρας μας επιδιώκει να διασφαλίσει βεβαιότητα ότι ο σχεδιασμός της θα προχωρά απρόσκοπτα. Επιδιώκει να προλάβει λαϊκά κινήματα και ξεσπάσματα, την ωρίμανση της λαϊκής συνείδησης. Στη διάθεσή της αυτή εκδηλώνεται και η θέληση του ξένου παράγοντα, της ΕΕ, των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ που θέλουν την Ελλάδα σταθερό σύμμαχο και βοηθό τους, για να προωθηθούν τα στρατηγικά τους σχέδια στην περιοχή.

Οι διεργασίες που γίνονται στα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, επίσης στο ΣΥΝ, το ΔΗΚΚΙ, έχουν βαθύτερο χαρακτήρα, ανεξάρτητα από τα επιφαινόμενα. Η άρχουσα τάξη της χώρας μας επιδιώκει να διαμορφωθεί ένα πιο ισχυρό, ενιαίο πολιτικό σύστημα, πλήρως υποταγμένο στις ανάγκες και τα στρατηγικά σχέδια της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Οι διαφοροποιήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στα κόμματα σε θέματα τακτικής και ελιγμών να μη θέτουν σε κίνδυνο τη γενική συναίνεση. Ταυτόχρονα, τους απασχολεί να διατηρούν κάποια αναχώματα για να εγκλωβίζουν δυσαρεστημένες λαϊκές μάζες.

Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να δούμε και τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται για την πολιτική του «κέντρου» ή «του μεσαίου χώρου», τις προσπάθειες που γίνονται για να διαμορφωθεί ένα ακόμα, πιο συναινετικό για την άρχουσα τάξη πολιτικό σκηνικό. Εχουν κύριο στόχο να επιβάλουν τη λογική της ταξικής συνεργασίας, της πλήρους ενσωμάτωσης και υποταγής του λαού, τη λογική των συμμαχιών που θα στηρίζουν τη διαχείριση της εξουσίας.

Θα αξιοποιηθεί πιο έντονα ο εκλογικός νόμος και η αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να επιβληθεί ένα ορισμένο μοντέλο δράσης των κομμάτων, να περάσουν ακόμα πιο αντιδραστικές επιλογές. Ηδη υπάρχουν σκέψεις για συνταγματικές επεμβάσεις στην εσωτερική λειτουργία των κομμάτων.

13Οι επιδιώξεις αυτές βάζουν το ΚΚΕ μπροστά σε σοβαρές ευθύνες. Απαιτούν γενικό ανασκούμπωμα, για θετική υπέρ του λαού επίδραση στις εξελίξεις.

Αυτό που σήμερα πρέπει να περιμένουμε είναι ότι θα δυναμώσουν την ιδεολογική τρομοκρατία (μονόδρομος ΕΕ, ΝΑΤΟ, πολυεθνικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης, ευρωστρατός, αναδιαρθρώσεις κλπ, «αλλιώς οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και καταστροφή»). Θα κινητοποιήσουν και θα εκσυγχρονίσουν τους μηχανισμούς παρέμβασης για πλήρη ευθυγράμμιση των δύο κομμάτων στη γενική πολιτική.

Διαμορφώνουν ευέλικτη πολιτική συμμαχιών σε κοινωνικό επίπεδο, ώστε να έχουν μαζί τους τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, αλλά και ένα τμήμα της ίδιας της εργατικής τάξης. Στις ιδιαίτερες μεθόδους τους εντάσσεται και η παραπλανητική εκστρατεία και η λήψη μέτρων για την «αντιμετώπιση» της ανεργίας των γυναικών και των νέων. Χρειάζεται να προχωρήσουμε σε βαθύτερη έρευνα και μελέτη της τακτικής αυτής και των μεθόδων τους, να αναπροσαρμόσουμε αιτήματα και κυρίως να φωτιστούν και αποκαλυφθούν οι πραγματικοί σκοποί και στόχοι, οι συνέπειες της πολιτικής εξαγοράς συνειδήσεων.

1) Κύριο καθήκον η προετοιμασία του 16ου Συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το Δεκέμβρη. Να οργανωθεί η συζήτηση μέσα στο Κόμμα, ώστε όλα τα μέλη του Κόμματος να συμβάλουν στις αποφάσεις του. Η δράση των ΚΟΒ, το ρίζωμά τους στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι κύριο και βασικό καθήκον. Αποφασιστική στροφή με βάση τις αποφάσεις για ολόπλευρη βοήθεια στην ΚΝΕ.

Η προετοιμασία του συνεδρίου και η διεξαγωγή του δεν πρέπει να θεωρηθούν εσωκομματική υπόθεση. Να συνδυαστούν με ένταση της μαζικής πολιτικής δουλιάς, με συσπείρωση δυνάμεων, με ανάπτυξη της κομματικής δύναμης και οικοδόμησης νέων οργανώσεων.

2) Να συνεχιστούν οι προσπάθειες για διεύρυνση του κύκλου των συνεργαζόμενων, αξιοποιώντας τις δυνάμεις, που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συνεργάστηκαν, με το Κόμμα. Να αναπτυχθεί προβληματισμός για πιο κατάλληλες μορφές, ανάπτυξη πιο στενής συνεργασίας στη δράση, με συσπειρώσεις στα κύρια μέτωπα δράσης, δίνοντας σ' αυτές τις συσπειρώσεις μια πιο ουσιαστική υπόσταση και μαζική λειτουργία.

3) Να προβληθούν πλατιά στο λαό τα προβλήματα που συνδέονται με το ασφαλιστικό, με στόχο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης. Να ισχυροποιηθεί και να αναπτυχθεί η συσπείρωση ταξικών δυνάμεων.

4) Ζητήματα, όπως η δημοκρατία, η αναθεώρηση του Συντάγματος, οι σχέσεις κράτους -εκκλησίας, ο εκλογικός νόμος, αλλά και η κρατική αυθαιρεσία και καταστολή, η εργοδοτική τρομοκρατία, αποκτούν και θα αποκτήσουν μεγαλύτερη σημασία στο επόμενο διάστημα. Είναι έδαφος για συσπείρωση και ενεργοποίηση πλατύτερων δυνάμεων με συναντήσεις με συμμάχους. Οι ΚΟ πρέπει να βοηθηθούν ολόπλευρα, ώστε να ξεκινήσουν πρωτοβουλίες συσπείρωσης, να αναπτύσσουν μέτωπα πάλης.

5) Η πρόσφατη νατοϊκή άσκηση έφερε στην επιφάνεια πιο καθαρά τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, την ειρήνη στην περιοχή, με γενικότερες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Μπαίνει σε λειτουργία η νέα δομή του ΝΑΤΟ. Μια συσπείρωση δυνάμεων υπάρχει. Μπορεί να διευρυνθεί και να αναλάβει νέες πρωτοβουλίες.

6) Nα οργανωθεί η πιο πλατιά διαφώτιση της φτωχής ιδιαίτερα αγροτιάς για την προοπτική της αγροτικής οικονομίας και για την πρόταση του Κόμματος.

7) Να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η επεξεργασία των θέσεων του Κόμματος για την Ολυμπιάδα 2004. Να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες και συνεργασίες στα μεγάλα ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά, οικολογικά προβλήματα που αναδείχνονται.

8) Να μελετηθούν και διερευνηθούν οι νέες αλλαγές που προωθούνται στη διοικητική δομή της χώρας.

9) Να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η αναδιάταξη των κομματικών δυνάμεων.

Η απόφαση αυτή της ΚΕ του ΚΚΕ θα τεθεί για έγκριση στα καθοδηγητικά όργανα και τις συνελεύσεις των ΚΟΒ.