«Αλλος ένας συγχωριανός μας μας λείπει», θα αρχίσει την αναφορά του στον επίτιμο δημότη Ανω Σουδενών, στην αντιστασιακή εκδήλωση, ο Χάρης Κωστόπουλος, διαβάζοντας τα ονόματα των συγχωριανών αγωνιστών που πέθαναν τον τελευταίο χρόνο, για να συνεχίσει:

«Μας λείπει η φυσική του παρουσία και μόνο. Ο δικός μας άνθρωπος, ο άνθρωπος της πάνω Ρούγας, ο άνθρωπος της κάτω Ρούγας, ο σύντροφος όλων μας. Ο γείτονας, ο πατριώτης, ο αγωνιστής, ο φίλος. Περπάτησε μαζί με μας, δίπλα σε μας, πιστεύοντας πάντα στο σύνολο, στο συλλογικό αγώνα. Δεν ήθελε να ξεχωρίζει από τους άλλους. Στο δικό του αγνάντιο, στο δικό του Αηλιά, η ματιά του είναι καρφωμένη σε μας, μια σπίθα που δε θα σβήσει ποτέ. Δε λαχτάρησε για τον εαυτό του τίποτα. Σεμνός, ταπεινός, μια λαχτάρα μόνο είχε. Πώς θα υπηρετήσει καλύτερα τους φτωχούς, τους αδικημένους. Πότε θα ζυγώσει η ώρα για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο επίτιμος δημότης του χωριού μας με ομόφωνη απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου το 1991, ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης που επισκέφτηκε τα Ανω Σουδενά τον Αύγουστο του '91.

Ακριβέ μας Χαρίλαε, όσο και αν σε βασάνισαν φυλακές, εξορίες, κακουχίες, ό,τι και αν έκαναν δε σε λύγισαν. Εσένα ένα πράγμα σε βασάνιζε πάντα. Οσα δεν πρόκαμες να κάνεις. Δε σε θρηνούμε σήμερα, ούτε σε αποχαιρετούμε. Σε καμαρώνουμε και σ' ανταμώνουμε ο καθένας από μας στο δικό σου αγώνα, στον δικό μας αγώνα. Και ξαποσταίνουμε λίγο όταν σε φέρνουμε στη σκέψη μας, στο τραπέζι μας, στην αυλή μας, στα όνειρά μας στο ξημέρωμα όταν κοιτάμε το Χελμό, το δικό μας παράδεισο. Το Παλιοζογλώπι, η Ραχούλα, οι πλαγιές και τα λαγκάδια των Αγράφων σμίγουν με τα Σουδενά, με τον Χελμό και τον Ολυμπο. Σμίγουν όλες οι κορφές και αντιλαλούν: "Αντάρτης Κλέφτης Παλικάρι πάντα είναι ο ίδιος ο Λαός"...

Γεια σου και χαρά σου Χαρίλαε!!!».