Τώρα που ο κουρνιαχτός από τις «αποκαλύψεις» σχετικά με το αεροπορικό δυστύχημα κοπάζει, φαίνεται ότι αρχίζουν ξανά να λειτουργούν τα αντανακλαστικά δημοσιογράφων και κονδυλοφόρων που φοβούνται όσο τίποτε άλλο μην τσαλακωθεί η εικόνα του σύγχρονου καπιταλισμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων, προς όφελος μιας χούφτας πολυεθνικών. Αφού, λοιπόν, ξεπεράστηκε το δίλημμα «ήταν ή δεν ήταν η αποσυμπίεση η αιτία του δυστυχήματος», πληθαίνουν τα άρθρα και οι «αναλύσεις» για το ποια διαχειριστικά μέτρα είναι αναγκαία να παρθούν, προκειμένου να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα σε αεροπορικές τραγωδίες.

Το «έργο» είναι χιλιοπαιγμένο. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τα όσα γράφονταν και λέγονταν από «έγκριτους» αναλυτές - δημοσιογράφους στην περίπτωση των Τεμπών, της ΡΙΚΟΜΕΞ, του ΣΑΜΙΝΑ και αλλού. Ο κακός οδηγός, ο άσχετος εργολάβος, ο απρόσεκτος καπετάνιος ήταν οι υπαίτιοι. Στην καλύτερη περίπτωση να έφταιγαν και κάποιες υπηρεσίες που δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους, ή κάποιοι «άπληστοι» επιχειρηματίες, που σε καμία περίπτωση όμως δε χαρακτηρίζουν το σύνολο. Αντε και κάποιοι θεσμοί, να ήθελαν λίγη επιδιόρθωση...

Ετσι και τώρα. Δεν είναι η εμπορευματοποίηση, η ιδιωτικοποίηση και ο ανταγωνισμός οι αιτίες που καθιστούν επικίνδυνες τις αερομεταφορές, και θρέφουν εταιρίες τύπου «Ηλιος», αλλά κάποιοι γιαλαντζί επιχειρηματίες που ξεφύτρωσαν στο χώρο. Αρκεί να υπάρξει καλύτερος θεσμικός έλεγχος και το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του. Οσο για τους 121 νεκρούς του πρόσφατου δυστυχήματος; Παράπλευρες απώλειες στη «μάχη» που δίνει η ασύδοτη «ελεύθερη αγορά», στην προσπάθειά της να ...αυτορρυθμιστεί.