Ενα πρώτο ζήτημα είναι η πρακτική της εταιρίας «Ηλιος». Από την πρώτη στιγμή, η στάση των εκπροσώπων της χαρακτηριζόταν από υπεκφυγές και προσπάθεια συσκότισης όλων των γεγονότων και περιστατικών που έχουν σχέση με το μοιραίο «Μπόινγκ». Και δε φτάνουν όλ' αυτά. Τελικά, ισχυρίστηκαν ότι οι συνομιλίες των πιλότων με την εταιρία δεν καταγράφονται ηλεκτρονικά και, επομένως, κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη συνομιλία του Γερμανού πιλότου, όπου - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - αναφέρει «πρόβλημα ψύξης στο Electronic Compartment»... Ομως, παρ' όλα τα προηγούμενα. Παρ' όλα όσα επιβαρυντικά για την εταιρία «Ηλιος» έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, η τελευταία λειτουργούσε κανονικά και ανεμπόδιστα, περνούσε με επιτυχία τους σχετικούς ελέγχους, τόσο αυτή όσο και τα αεροπλάνα της, διέθετε όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά, κλπ., κλπ. Κι αυτό είναι το δεύτερο κι ακόμη σοβαρότερο ζήτημα της όλης υπόθεσης.

Η απάντηση στα εύλογα ερωτήματα, που προκύπτουν, δε βρίσκεται μόνο στις ενδεχόμενες παραλείψεις και ευθύνες των όποιων ελεγκτικών οργάνων. Οι βαθύτερες ρίζες του προβλήματος βρίσκονται στην «απελευθέρωση» των αεροπορικών συγκοινωνιών, στην πολιτική των λεγόμενων «ανοιχτών ουρανών», στον αυξανόμενο συνεχώς ανταγωνισμό, στην εντεινόμενη εμπορευματοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, στο κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών και, βέβαια, στην υποταγή όλων των άλλων ζητημάτων - μαζί τους και της ασφάλειας των πτήσεων - σ' αυτούς τους στόχους.