Κυριακή 4 Σεπτέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΔΕΘ 2005 - ΠΑΜΕ
Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΤΗ ΔΕΘ
Προάγγελος νέου αντιλαϊκού τυφώνα

«Δεν πιστεύω επ' ουδενί ότι λύσεις στα οικονομικά ή το δημοσιονομικό πρόβλημα μπορούν να οδηγούν στη συρρίκνωση των μισθών των εργαζομένων και κατά μείζονα λόγο των συντάξεων των απομάχων της ζωής»...

«Θεωρούμε ως βάση αρχής ότι δεν μπορεί λάθη πολιτικά να φορτώνονται μονίμως στις πλάτες ειδικά των ασθενέστερων μελών μιας κοινωνίας» (Κ. Καραμανλής στην περσινή συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ).

Κατά έναν περίεργο τρόπο το «πιστεύω» και οι «αρχές» του πρωθυπουργού αποδείχτηκε ότι ουδόλως ...επηρέασαν την εφαρμοσμένη πολιτική της κυβέρνησης στον ένα χρόνο που πέρασε. Παρά τις «αγνές προθέσεις» του Κ. Καραμανλή οι εργαζόμενοι, οι απόμαχοι της ζωής και ασθενέστεροι της κοινωνίας βρέθηκαν στο κέντρο ενός τυφώνα αντιλαϊκών μέτρων, που χειροτέρεψαν απόλυτα την κατάστασή τους.

Η περιβόητη «ήπια προσαρμογή», που λάνσαρε πέρσι στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής, αποδείχτηκε μια άγρια επίθεση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αξίζει να θυμίσουμε τα λόγια του: «Επιλέγουμε ήπια δημοσιονομική προσαρμογή. Ουσιαστική και όχι πλασματική. Από το νοικοκύρεμα της οικονομίας και όχι από περικοπές στα εισοδήματα των εργαζομένων. Από την καταπολέμηση της κρατικής σπατάλης και όχι από φορολογικά βάρη. Αυτό είπαμε, αυτό δεσμευτήκαμε και αυτό κάνουμε».

«Αυτό» που έκαναν όμως κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Οι «περικοπές στα εισοδήματα», μέσω της λιτότητας, της αχαλίνωτης ακρίβειας, των νέων φορολογικών επιδρομών (αύξηση έμμεσων φόρων και ΦΠΑ, μη τιμαριθμοποίηση φορολογικής κλίμακας κ.ά.), ήταν ένα σημαντικό «επίτευγμα» της γαλάζιας διακυβέρνησης. Γενικότερα αυτό που χαρακτήρισε τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση της ΝΔ ήταν αυτό ακριβώς: Η μετακύληση του συνόλου σχεδόν των βαρών της κρίσης στους οικονομικά ασθενέστερους.

Εκείνοι πάντως που δεν μπορούν να καταλογίσουν το παραμικρό στην κυβέρνηση για «αθέτηση δεσμεύσεων» είναι οι βιομήχανοι και τα μονοπώλια. Ποιες ήταν οι βασικές δεσμεύσεις του Κ. Καραμανλή απέναντί τους πέρσι; Ηταν το πρόγραμμα τομών και μεταρρυθμίσεων, των διαρθρωτικών αλλαγών, δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ιδού: 1. «Ριζική φορολογική μεταρρύθμιση»... Ο φορολογικός νόμος που ψήφισε λίγους μήνες μετά τη ΔΕΘ μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις κατά 10 μονάδες στην τριετία (από το 35% στο 25%) και ήδη στη χρήση του 2005 οι καπιταλιστές πληρώνουν τουλάχιστον 800 εκατ. ευρώ λιγότερα. 2. «Νέος αναπτυξιακός νόμος»... Ηταν τόσο γενναιόδωρα και δελεαστικά τα «κίνητρα» που θεσμοθέτησε ο κατ' ευφημισμόν αναπτυξιακός νόμος ώστε οι «επενδυτές» έσπευσαν να πάρουν θέση στο μεγάλο φαγοπότι. Αρκεί να αναφερθεί ότι για τα 134 επενδυτικά σχέδια που έχουν μέχρι σήμερα εγκριθεί, ο κρατικός προϋπολογισμός βάζει 232 εκατ. ευρώ και προβλέπονται μόλις ...1.247 θέσεις εργασίας. 3. «Νέο θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης επιχειρήσεων» (ψηφίστηκε ο σχετικός «αντιγραφειοκρατικός» νόμος), όπως και «θεσμικό πλαίσιο για τα συγχρηματοδοτούμενα και αυτοχρηματοδοτούμενα έργα»... Ηδη κατατέθηκε το φιλομονοπωλιακό νομοσχέδιο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και ξεκινά η εφαρμογή του σε όλους σχεδόν τους τομείς του δημοσίου...

Η «μεγάλη προσφορά»

Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως δεν περιορίστηκε στην υλοποίηση των ανειλημμένων δεσμεύσεών της στα μεγάλα αφεντικά. Προχώρησε «τολμηρά και αποφασιστικά» στις μεγάλες «τομές», σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η κατάργηση του 8ωρου, η επιβολή φτηνών ή απλήρωτων υπερωριών, η υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων, η εξοντωτική διεύρυνση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων, οι αντεργατικές ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό των τραπεζών, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, αποτελούν τη μεγάλη προσφορά της κυβέρνησης στο μεγάλο κεφάλαιο.

Σ' αυτό το δρόμο των (αντι)μεταρρυθμίσεων θα συνεχίσει να κινείται και τα επόμενα χρόνια η κυβέρνηση Καραμανλή. Αυτό θα είναι στην πραγματικότητα και το αληθινό μήνυμα και η ειλικρινής δέσμευση του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ προς την εγχώρια και ξένη πλουτοκρατία.

Ηδη έχει καταστήσει σαφές ότι θα ανοίξει συνολικά το ασφαλιστικό ζήτημα, πράγμα που σημαίνει απλά παράταση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων. Αμεσος στόχος η «εξυγίανση» των ΔΕΚΟ, η μετεξέλιξή τους δηλαδή σε «καθαρές» καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με πλήρη ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τώρα η πλουτοκρατία προσβλέπει σε μια νέα άνοιξη κερδών, στο πλαίσιο της «αειφόρου» ανάπτυξης (διάβαζε κερδοφορίας). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων στις συναντήσεις που είχαν προχτές με τον Κ. Καραμανλή δεν είχαν νέα αιτήματα! Αυτό που τους καίει είναι η αποτελεσματική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί η κυβέρνηση Καραμανλή, την οποία εννοείται στηρίζουν με όλες τις δυνάμεις τους.

Ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης δεν κρύβει τη χαρά του γι' αυτή την κατάκτηση της εμπιστοσύνης της άρχουσας τάξης. «Η εμπέδωση της εμπιστοσύνης των επενδυτών, των επιχειρήσεων και των πολιτών προς την κυβέρνηση δεν είναι τυχαία. Δώσαμε δείγματα γραφής», είπε έμπλεος ενθουσιασμού στη συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ την προηγούμενη εβδομάδα.

Στην ίδια ομιλία περιέγραψε με σαφήνεια την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες για τι θα ακολουθήσει στο μέλλον. «Καθοριστική σημασία θα έχει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας»... Και στο πλαίσιο αυτό «βασιζόμαστε στην υγιή επιχειρηματικότητα και στην ενθάρρυνσή της μέσα από ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων που θα οδηγήσουν στην άρση των αντικινήτρων, (...)και σε ενθάρρυνση των επενδυτικών πρωτοβουλιών, με απώτερο στόχο την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων».


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ