Στις 11 του Σεπτέμβρη 1973, ο εγκάθετος στρατηγός των ΗΠΑ, Πινοσέτ, με τη βοήθεια της CIA ανέτρεπε τον Σαλβαντόρ Αλιέντε. Η χούντα στη Χιλή ανέτρεψε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Βύθισε τη Χιλή στο αίμα, στα βασανιστήρια, στις εκτελέσεις. Χιλιάδες ήταν οι εξαφανισμένοι. Η παραβίαση, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν σε ημερήσια διάταξη. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κίσινγκερ, δήλωνε με κυνικότητα: «Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να σταθούμε παράμερα. Να παρακολουθούμε μια χώρα να μετατρέπεται σε κομμουνιστική, λόγω της ανευθυνότητας του λαού της»!!! Και ευχόταν στον δικτάτορα: «Οπως ξέρετε, εμείς εδώ στις ΗΠΑ, κατανοούμε πλήρως τι προσπαθείτε να πετύχετε. Σας ευχόμαστε καλή διακυβέρνηση»! (Διάσκεψη του Οργανισμού των Αμερικανικών Κρατών, Σαντιάγκο της Χιλής, 8 του Ιούνη 1974, παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου - ΔΝΤ).

Το ΔΝΤ, όργανο των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, οδηγούσε τη χούντα σε αντιλαϊκά προγράμματα θανάτου. «Είναι μια καλοδεχούμενη αλλαγή, από τις χαοτικές συνθήκες που επικρατούσαν στο τέλος της διακυβέρνησης από τον Αλιέντε... Εχουμε πραγματικά εντυπωσιασθεί από τον υπουργό Οικονομικών. Ενα ευφυές δυναμικό μέλος της δεξιάς, που παρ' όλα αυτά έδειξε κάποια ευαισθησία στα κοινωνικά ζητήματα (!)», δήλωσε μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ ο επικεφαλής του ΔΝΤ, Κάρλος Σανσόν, στο αιματοβαμμένο Σαντιάγκο. Με την καθοδήγηση του ΔΝΤ, οι ντόπιοι καπιταλιστές στη Χιλή του Πινοσέτ μείωσαν ραγδαίως τα μεροκάματα. Υποτίμησαν το σκούδο. Το Φλεβάρη του 1974, το ΔΝΤ δίνει το πρώτο δάνειο στη χούντα. Ο μονεταριστής Μίλτον Φρίντμαν επισκέπτεται τον Απρίλη του 1975 τη Χιλή. Ως εκπρόσωπος του ΔΝΤ έλεγε: «Το ΔΝΤ ανησυχεί ότι οι μισθοί είναι αρκετά υψηλοί». Ζητούσαν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια για τους πολλούς, υπέρ των ολίγων. Φυσικά, δεν έβγαζαν κουβέντα για τους θαλάμους βασανιστηρίων, τα εκτελεστικά αποσπάσματα, τους ομαδικούς τάφους! (Τους εργάτες αντιστασιακούς τους έθαβαν στα ορυχεία νίτρου και χαλκού).

Η εφαρμογή της οικονομικής «πολιτικής σοκ» του χουντικού υπουργού Οικονομίας Χόρχε Κάουας (πρώην στελέχους της Διεθνούς Τράπεζας) είχε τα «ανάλογα» αποτελέσματα - υπέρ των αμερικανικών πολυεθνικών εταιριών. Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν έπεσε κατά 20%. Η ανεργία ανέβηκε στο 25%. Η βιομηχανική παραγωγή, παρά τα πλούτη που συσσωρεύτηκαν υπέρ του κεφαλαίου, έπεσε κατά 23%. Οι μισθοί συμπιέστηκαν. Το ΔΝΤ δήλωνε: «Ενα μεγάλο επίτευγμα της οικονομικής πολιτικής της Χιλής»! Η έκθεση της Διεθνούς Τράπεζας έδινε συγχαρητήρια στη χούντα για το «χωρίς προηγούμενο οικονομικό "θαύμα" στην ιστορία της Χιλής».

Χούντα και ΔΝΤ είναι συνώνυμα του αίματος, της ωμής καταπίεσης και της φτώχειας. Στους δρόμους, στα εργοστάσια, στα χωράφια, στα σκοτεινά και υγρά κρατητήρια έχασαν ακόμη και τη ζωή τους χιλιάδες αγωνιστές της Δημοκρατίας, απ' τις ορδές του ΔΝΤ, της αμερικανόπνευστης χούντας του Πινοσέτ. «...Προχώρησα όμως δεν θα στεκόμουν στους πολέμους / υπήρχαν και πίνακες φωτεινοί με γλυκούς ανέμους / είδα περιστέρια, ουρανούς γαλανούς / γιορτής νυχτέρια / μα πάλι σκέφτηκα πως η απειλή του πολέμου τριγυρίζει / από τότε που γεννήθηκα στης ζωής μου κάθε λεπτό./ Οπλα, για να 'χουμε ισχυρό εξοπλισμό / πολυβόλα, τορπίλες, θωρηκτά πολλών τόνων: Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων» (Γιώργος Παναγουλόπουλος).