Στις αυταπάτες που σκόπιμα καλλιεργούνται για να υπονομεύονται οι αγώνες των εργαζομένων αναφέρθηκε σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Αλέκα Παπαρήγα. «Σε ένα εργοστάσιο απέλυαν, ο εργαζόμενος πίστευε ότι θα γλιτώσει και νάτη η "Τριούμφ", νάτη η "ΣΕΞ ΦΟΡΜ"... Αρα χρειάζεται ο αγώνας να ξεκινάει πριν το πρόβλημα φανεί ολόκληρο. Οταν ακόμα φαίνεται η σκιά του προβλήματος. Σας τα λέω αυτά, γιατί δεν μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα λυθούν όλα τα προβλήματα σήμερα. Αλλά να είστε βέβαιες ότι αυτός ο αγώνας δεν πάει χαμένος. Αλλά κι αν πάρετε τα χρήματά σας, ο κίνδυνος είναι μπροστά σας. Και επομένως τι πρέπει να γίνεις; Να ξεκαθαρίσετε ποιοι σας κοροϊδεύουν και ποιοι όχι».

«Αλλά χρειάζονται γενικότερα - να το πω καθαρά - πολιτικά συμπεράσματα. Και ξαναλέω, εδώ πρέπει να φανούν οι συνέπειες από την ανεργία των γυναικών για την εργατική οικογένεια. Συνέπειες για την οικογένεια, για τα παιδιά σας, που θα είναι πάρα πολύ σοβαρές. Συνταξιοδότηση... τι σύνταξη θα πάρετε; Και κινδυνεύεις να μην έχεις. Φτάνεις να μην έχεις και αυτά τα ψίχουλα, αν δεν έχεις συμπληρώσει τα χρόνια εργασίας».

Κρίσιμα όμως είναι και όσα νωρίτερα είχαν επισημανθεί ως συμπεράσματα για τις συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής εις βάρος των εργαζόμενων γυναικών.

Η ανεργία σήμερα «για τον άνδρα και τη γυναίκα, ιδιαίτερα για τη γυναίκα, είναι κάτι το τρομακτικό. Διότι, είσαστε βέβαια και ορισμένες πολύ νέες, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες είσαστε σε ηλικία τέτοια που η εργοδοσία δε σας προτιμά σε καμία δουλιά. Σήμερα οι εργοδότες θέλουν ολιγόμηνη απασχόληση, πολύ νέων γυναικών, νέων κοριτσιών, γιατί μπορούν να τις εκμεταλλεύονται καλύτερα, μπορούν να τις διώχνουν ανά πάσα στιγμή».

Ειδικά για το πώς η κυρίαρχη τάξη αξιοποιεί τις εργαζόμενες γυναίκες για τη γενίκευση της αντεργατικής επίθεσης, επισημάνθηκαν τα εξής: «Ξεκίνησαν και αύξησαν τα πρώτα χρόνια το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα. Η ΓΣΕΕ έπρεπε να φέρει τα πάνω - κάτω, δεν το 'κανε. Τώρα ξεκινάνε για να βάλουν 5 χρόνια στους δημόσιους υπάλληλους. Οταν μπήκαν τα 5 χρόνια στον ιδιωτικό, το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα, η ηγεσία του, δε στάθηκε αλληλέγγυο στους εργάτες του ιδιωτικού τομέα.

Λέει η ΕΕ "την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης ηλικίας τη φέρνουμε για να υπάρχει ισοτιμία ανδρών και γυναικών". Μα η γυναίκα έχει δέκα φορές μεγαλύτερες βασικές υποχρεώσεις. Και στο κάτω - κάτω αν θέλουν ισοτιμία να κατεβάσουν τα όρια συνταξιοδότησης των ανδρών. Εμείς δεν είμαστε εναντίον των ανδρών και το ξέρετε. Ο αγώνας είναι ταξικός, μέσα στην ταξική εκμετάλλευση υπάρχει η μεγαλύτερη εκμετάλλευση του γυναικείου φύλου βεβαίως, αλλά ο αγώνας δε γίνεται σε αντίθεση με τους άνδρες».