Με το άνοιγμα της σχολικής χρονιάς, χιλιάδες μαθητές βρέθηκαν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Αίθουσες ακατάλληλες, διπλοβάρδιες σε πάρα πολλά σχολεία και, ως συνήθως, τεράστια κενά εκπαιδευτικού προσωπικού. Λίγες μέρες πριν, ένας νέος άνθρωπος πέθανε κατά τη μεταφορά του από το νοσοκομείο του Πύργου σ' αυτό της Πάτρας, επειδή στο πρώτο δεν υπήρχε ο απαραίτητος εξοπλισμός. Την ίδια περίοδο, οι υγειονομικοί έλεγχοι των υπαλλήλων της Νομαρχίας κατέδειξαν μια εικόνα αθλιότητας σε πολλά νοσοκομεία της Αθήνας, ενώ λίγο πριν αποκαλύφθηκε ότι σε νοσοκομείο του Ηρακλείου της Κρήτης υπάλληλος καθάριζε τα καζάνια σίτισης με... ζεστό νερό επειδή η διεύθυνση δεν ενέκρινε κονδύλια για την αγορά απορρυπαντικών.

Πρόσφατα, τέλος, δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία για την πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού του 2005. Σύμφωνα με αυτά, το επτάμηνο Γενάρης - Ιούλης, οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν μόνο κατά 2,6%. Υπάρχει κάποια σχέση της απαράδεκτης κατάστασης των σχολείων και της αθλιότητας που επικρατεί στα νοσοκομεία, με τον κρατικό προϋπολογισμό; Ασφαλώς και υπάρχει. Με πρόσχημα τα ελλείμματα, προχώρησαν σε άγριες περικοπές των κονδυλίων της Παιδείας, της Υγείας και όχι μόνο. Ηθικό και πολιτικό συμπέρασμα: Οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν στην παραπέρα υποβάθμιση της Παιδείας. Ενίοτε δε, δολοφονούν...