Αντί πινακίου φακής, επιδιώκει να εξαγοράσει το ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο την τεράστια περιουσία του δημοσίου, που κυριολεκτικά βγάζει στο «σφυρί» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιδιώξεις οι οποίες αποκαλύπτουν και την πραγματική - ταξική διάσταση των διαβόητων διαρθρωτικών αλλαγών. Οι τελευταίες δεν είναι τίποτε άλλο, παρά εν ψυχρώ ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ξένο κεφάλαιο.

Μετά την άρνηση της «Britis Arways» να εξαγοράσει το 20% των μετοχών της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», η γαλλική «Credit Agricole» έθεσε, από την πλευρά της, αποικιακούς όρους για την εξαγορά του 10% των μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας. Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, οι εκπρόσωποι της γαλλικής τράπεζας, στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τη διοίκηση της Εμπορικής, έθεσαν τέτοιους όρους εξαγοράς που ακόμα και η ελληνική πλευρά τους χαρακτήρισε αποικιακούς... Συγκεκριμένα, η γαλλική πλευρά ζήτησε: Την εξαγορά του 3,5% των μετοχών της Εμπορικής στη σημερινή χρηματιστηριακή του αξία και το υπόλοιπο 6,5% των μετοχών (που κατά κύριο λόγο βρίσκεται στα χέρια διαφόρων ταμείων) με πολύ μεγάλη έκπτωση, από αυτήν που συνήθως δίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Παράλληλα, θέλοντας να εξασφαλίσουν και τις επόμενες κινήσεις τους, απαιτούν υπερβολικές αποζημιώσεις σε περίπτωση που η Εμπορική Τράπεζα δεν πωληθεί σε αυτούς, αλλά σε τρίτους. Τέλος, αξιώνουν ότι στο βαθμό που γίνουν μέτοχοι της Εμπορικής, να μην έχουν καμία δέσμευση για το Ταμείο Συντάξεων των υπαλλήλων της Τράπεζας.

Η επιχείρηση ξεπουλήματος της Εμπορικής Τράπεζας ξεκίνησε αμέσως μετά την ιδιωτικοποίηση της θυγατρικής της Ιονικής στον Ομιλο της Τράπεζας Πίστεως. Αντίθετα, όμως, με τη «θυγατέρα», η κυβέρνηση επέλεξε να πωλήσει τη «μαμά» εταιρία σε ξένους και, στα πλαίσια αυτά, προσλήφθηκε σαν σύμβουλος ιδιωτικοποίησης η γνωστή και μη εξαιρετέα αμερικανική «Morgan Stanley». Στην αρχή, η διοίκησή της ( για λογαριασμό της κυβέρνησης, βέβαια) συζητούσε την εκποίησή της με τη γερμανική «Commerzbank», αλλά, για λόγους που δεν έγιναν μέχρι σήμερα γνωστοί, οι προσπάθειες αυτές δεν τελεσφόρησαν. Στη συνέχεια, ο Αμερικανός σύμβουλος πρότεινε «αρραβώνα» στην αρχή και μετέπειτα «γάμο» με τη γαλλική τράπεζα, την αντίστοιχη, ας πούμε, της δικής μας Αγροτικής, η οποία, αν και προέκυψε από την ένωση πολλών συνεταιριστικών αγροτικών τραπεζών, στις συναλλαγές της με την Εμπορική κάθε άλλο παρά συνεταιριστικό πνεύμα επέδειξε, καθώς έρχεται με τον αέρα της μεγάλης ιμπεριαλιστικής δύναμης, που συνδιαλέγεται με φτωχούς ιθαγενείς.

Οι εξελίξεις αυτές έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Η τελευταία, βέβαια, δεν έχει κανενός είδους ενδοιασμό, να ξεπουλήσει τις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις στο σύνολό τους και, ήδη, ετοιμάζεται να βγάλει στο «σφυρί» των ιδιωτικοποιήσεων και την ΕΤΒΑ, σε κυβερνητική σύσκεψη, που έχει προγραμματιστεί για αύριο Τετάρτη. Επιδιώκει, όμως, το πρωτοφανές αυτό ξεπούλημα δημοσίου πλούτου να γίνει με «κοινωνική ευαισθησία, που θα διασφαλίζει το κοινωνικό» σύνολο και σε συνθήκες «συναίνεσης» και «πολιτισμένου διαλόγου» με τους υποψήφιους αγοραστές. Με λίγα λόγια, επιδιώκουν να περάσουν τις αντιλαϊκές μεθοδεύσεις τους, χωρίς την πρόκληση κοινωνικών αντιδράσεων. Μόνο που οι υποψήφιοι αγοραστές δεν ενδιαφέρονται για τις κυβερνητικές κινήσεις τακτικής και για το μικρό ή μεγαλύτερο πολιτικό κόστος, που θα έχουν οι όποιες αποφάσεις της. Απαιτούν το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων να προχωρήσει «καθαρό», χωρίς όρους και προαπαιτούμενα. Είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις των εκπροσώπων της «αγοράς» και των ελεγχόμενων από αυτούς ΜΜΕ. Οι τελευταίοι σπεύδουν να υιοθετήσουν όλες τις αιτιάσεις των ξένων υποψηφίων αγοραστών, ισχυριζόμενοι ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να θέτει όρους ότι οι νέοι αγοραστές των ΔΕΚΟ και των τραπεζών δε θα προχωρήσουν σε απολύσεις προσωπικού, αν αυτό κριθεί αναγκαίο, ή ότι θα δεσμευτούν για τη διατήρηση του υφιστάμενου σήμερα καθεστώτος ασφάλισης των εργαζομένων, το οποίο κρίνεται «δαπανηρό» και ως εκ τούτου μη ανταγωνιστικό.