Του Διογένη Καμένου από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

«Και μεις είμεθα ολίγον ...Γάλλοι, παράγουμε ήδη το Ρενό», συμπληρώνουν οι Τούρκοι στρατηγοί που πλέον διαθέτουν και ένα χαλυβουργείο. Κι ως γνωστόν στην «παγκοσμιοποιημένη οικονομία» οι επιχειρήσεις επιτηρούνται! Αυτό θα 'χει κατά νου η αγαπητή συνάδελφος, που γράφει πως το πρόβλημα το έχει πλέον η Τουρκία, στην οποία οι στρατηγοί υπό καθεστώς επιτήρησης δε θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Ως εκ τούτου, γιατί να μη χαρακτηρίσει και ο Ρίφκιν λάθος το δίλημμα σοσιαλισμός ή καπιταλισμός; Πάει πολύς καιρός, που οι σοσιαλδημοκράτες έχουν ήδη σημαία τους τον καπιταλισμό με ...κοινωνικό πρόσωπο! Ενδιάμεσα, λένε αμφότεροι, βρίσκεται η λύση: Στον καπιταλισμό με εργάτες - λάστιχο!

«Τουρκία θλιμμένη μου πατρίδα», έγραφε πριν από χρόνια ο Αταόλ Μπεχράμογλου και ισχύει απόλυτα σήμερα κι αύριο μ' όσα νέα δεινά έρχονται να φορτωθούν στον πολύπαθο γείτονα λαό της.

Υπάρχει ένα πρόβλημα, βέβαια. Οι ίδιοι οι εργάτες δε φαίνεται να πείθονται για το κοινωνικό πρόσωπο του καπιταλισμού. Ε, γι' αυτό θα εκπαιδεύσουμε τους συνδικαλιστές να ανταποκριθούν στα νέα καθήκοντα: Να πείσουν την εργατική τάξη ότι μπορεί να «εξανθρωπιστεί η παγκοσμιοποίηση», τάδε έφη Παπανδρέου. Ετσι θα αποκτήσει και πρακτικό περιεχόμενο το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Πόσο μάλλον, που η τέτοια εκπαίδευση των εργατοπατέρων έχει και τη θεσμική ευλογία του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας μας.

Ορισμένοι, ήδη, δίνουν εξετάσεις: Τι είναι το ελαστικό ωράριο; «Πολυπαραμετρική διάσταση»! Και πώς αντιμετωπίζεται; «Με υπεύθυνο διάλογο»! Μπράβο, προάγεστε!

Απορία κι αυτή στο «Βήμα» για τα κλειστά σχολεία. Χρόνια τώρα, στις ΗΠΑ οι βιομηχανίες χρησιμοποιούν φυλακισμένους ως τη φτηνότερη εργατική δύναμη που μπορούν να βρουν. Υπάρχει, δηλαδή, και θετική διάσταση στο κλείσιμο ενός σχολείου και στο άνοιγμα μιας φυλακής.

Και εν πάση περιπτώσει κι αν ξεφύγει κανένα εργατόπαιδο και πάει για σπουδές, μπροστά είναι η νέα μεταρρύθμιση στο πανεπιστήμιο. Με το μπάτσο μέσα να υπερασπίζει το άσυλο και να καθορίζει τι είναι ακαδημαϊκή ελευθερία και τι όχι.

Διόρθωση: Σωστά εντοπίσατε ότι στο χτεσινό κείμενο υπήρχε χοντρό λάθος. Το μηνιάτικο και όχι το μεροκάματο είναι 400 λίρες στην Τουρκία. Δε φταίει κανένας «δαίμων». Από τον επιμελητή της σελίδας, χίλια συγνώμη για την απαράδεκτη αμέλεια...