Μέσα από την εμπειρία τους οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην εκδήλωση εμπλούτισαν τη συζήτηση με τις παρεμβάσεις τους
«Στο αστικό εκπαιδευτικό σύστημα η σχέση εκπαιδευτικού - μαθητή είναι μια σχέση κυρίως θεσμική και όχι προσωπική, όπως πολλές φορές τα παιδιά θα την ήθελαν», σημείωσε ο Γ. Ηρακλέους στην παρέμβασή του. Τόνισε, μεταξύ άλλων, πως «οι βασικές προϋποθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν τον εκπαιδευτικό σε ρήξη με το σύστημα είναι η ιδεολογική του αφύπνιση και συγκρότηση, στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να αναλύσει τα κοινωνικά ζητήματα και να τα μεταφέρει στην τάξη έτσι ώστε η συνεργασία με τα παιδιά να βρεθεί μαζί τους απ' τον μικρόκοσμο της σχολικής αίθουσας στο μεγάλο δρόμο του αγώνα για το μέλλον». Αναφέρθηκε σε ορισμένα στοιχεία ιδεολογικής αφύπνισης και άξονες δράσης του εκπαιδευτικού: Την απομυθοποίηση της θεωρίας για τον εξισωτικό ρόλο του αστικού σχολείου, τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τον κατανεμητικό ρόλο του σχολείου, τον απεγκλωβισμό από τη θεωρία των φυσικών χαρισμάτων, την αντιμετώπιση και άλλων αντιεπιστημονικών θέσεων, την άρνηση υλοποίησης ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Ο Θ. Κασελούρης αναφέρθηκε στο ρόλο του κομμουνιστή εκπαιδευτικού, δίνοντας μεγάλη σημασία στην αυτομόρφωση και στην αξιοποίηση της μαρξιστικής παιδαγωγικής ενάντια στην αστική. Εδωσε μάλιστα και συγκεκριμένα παραδείγματα όπως κείμενα του Δ. Γληνού, αλλά και το σχέδιο δράσης της «Κυβέρνησης του Βουνού» για την Παιδεία. Ενδιαφέρουσα ήταν και η παρέμβαση της Β. Κοτίκλα, καθηγήτρια σε ΤΕΕ του ΟΑΕΔ, η οποία αναφέρθηκε στη σημασία που πρέπει να δοθεί στα παιδιά που από πολύ μικρή ηλικία εργάζονται και αντιμετωπίζουν την εκμετάλλευση απ' τα μαθητικά τους χρόνια.
Οι προτάσεις και οι παρεμβάσεις συνεχίστηκαν. Τη συζήτηση γενικότερα απασχόλησε το πώς η δουλιά του δασκάλου για τη δική του αυτομόρφωση θα μπορεί να διακρίνει τις αντιεπιστημονικές αντιλήψεις, να εμπλουτίζει τη δική του δουλιά. Το πώς ο δάσκαλος θα μπορεί να στέκεται και να αφυπνίζει τη νεολαία, αντλώντας παραδείγματα μέσα και από τη διδακτική ύλη. Το πώς θα πρέπει ο ίδιος ο δάσκαλος να είναι ανυπότακτος, να μη δέχεται στην πράξη τις αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις.
Τέλος, με ιδιαίτερα παραδείγματα από τα σχολεία που διδάσκουν ή ακόμα και από την οικογένειά τους, εμπλούτισαν τη συζήτηση αναδεικνύοντας ένα πολύ σημαντικό γεγονός: Οτι η νεολαία αγκαλιάζει την αλήθεια και εμπνέεται από τους αγώνες. Αρκεί να της δοθεί η ευκαιρία. Μια ευκαιρία που οι δάσκαλοι έχουν περισσότερες ευκαιρίες, αλλά και αυξημένο καθήκον να αρπάξουν και να αξιοποιήσουν.