Τα λόγια της παιδιάτρου Αικ. Σταυρακάκη, που είχε εφημερία στο Κέντρο Υγείας Πάρου το βράδυ της 26ης Σεπτέμβρη 2000, δείχνουν για ακόμα μία φορά με τρόπο ανάγλυφο το έγκλημα, όταν το σαπιοκάραβο «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» βούλιαζε και έστελνε στον τάφο 81 ψυχές. Τέτοιες εικόνες ζωντάνεψαν για ακόμα μία φορά χτες στη συνέχεια της δίκης, για το τραγικό ναυάγιο, που διεξάγεται στην πολυαίθουσα του Εφετείου Αθηνών.

Παράλληλα, για ακόμα μία φορά υποδεικνύονταν οι πραγματικοί υπεύθυνοι της τραγωδίας, που δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους εφοπλιστές, που είχαν το πλωτό φέρετρο, αλλά και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους, τις κυβερνήσεις της ΝΔ σήμερα και του ΠΑΣΟΚ τότε.

Στη μαρτυρία της παιδιάτρου ήρθε να προστεθεί και αυτή της Μαρίας Τσουρλάκη, που έχασε τη μητέρα της στο ναυάγιο. Αυτό που επισήμανε και εκείνη, όπως και οι περισσότεροι μάρτυρες, ήταν η άσχημη κατάσταση του πλοίου, τα άθλια σωστικά μέσα που ήταν για πέταμα, αλλά και η αδιαφορία της πλοιοκτήτριας εταιρίας, τόσο για τα θύματα όσο και για τους συγγενείς τους. Οπως σημείωσε η Μ. Τσουρλάκη: «Οταν πήγα στην Πάρο την άλλη μέρα ζήτησα να δω κάποιον από την εταιρία ή από το πλήρωμα. Επαθα νευρικό κλονισμό και ο μόνος που ήταν δίπλα μου ήταν ο εισαγγελέας! Κανένας άλλος. Ακόμα και για να βρω τη μητέρα μου αναγκάστηκα να ψάξω τόσους σάκους με πτώματα. Βάλαμε τους ανθρώπους μας στο πλοίο όρθιους και τους πήραμε μέσα σε κάσες».

Επίσης, σχολίασε το γεγονός ότι οι κ. Βικάτος και Κ. Κληρονόμος, εκπρόσωποι της πλοιοκτήτριας εταιρίας MFD (της σημερινής HSW), κατηγορούνται για ένα απλό πλημμέλημα.

Την ακαταλληλότητα των σωστικών μέσων επισήμανε και ο κ. Κούλιος, οδηγός ασθενοφόρου του Κέντρου Υγείας Πάρου. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που είπε για τα σωσίβια «εγώ στη βάρκα μου δεν έχω τέτοια σωσίβια, έχω τα κανονικά, αυτά είχαν κάτι κομμάτια ξύλο».