Η ουσιαστική απάντηση σε αυτά τα δύο ερωτήματα κρίνει και την επιτυχία του τι πάμε να κάνουμε και κατά πόσο εκτιμάμε ότι η κίνησή μας αυτή μπορεί να δημιουργήσει νέες, καλύτερες συνθήκες για την ταξική πάλη. Γιατί, όπως λέμε ότι το πλαίσιο του ΠΑΜΕ ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, έτσι και οι κινήσεις του ΠΑΜΕ θα πρέπει να υποβοηθούν τον αγώνα για την καλυτέρευση της ζωής και πάλης της εργατικής τάξης.

Ιδεολογικά το ΠΑΜΕ είναι η σημαντικότερη οργανωμένη δύναμη μέσα στις γραμμές του εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος που μπορεί ν' ανταπαντήσει ολοκληρωμένα στην επίθεση του κεφαλαίου αλλά και στη σύγχυση που προσπαθεί να σπείρει η σοσιαλδημοκρατία.

Στη λογική του καπιταλιστικού μονόδρομου που προτείνεται από τους εκπροσώπους του δικομματισμού, το ΠΑΜΕ αντιτάσσει το μονόδρομο της ταξικής πάλης, της αντίστασης και της ρήξης, τον αγώνα για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων των εργαζομένων, την πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Υπάρχει μια κατάσταση σήμερα στο εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα για την οποία οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες φέρουν μεγάλη ευθύνη. Υπάρχει σε ένα μεγάλο κομμάτι η αίσθηση της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, η απογοήτευση, υπάρχει ο φόβος της απόλυσης, υπάρχει ο φόβος για το μεροκάματο. Υπάρχει αγωνία για το αύριο.

Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο τμήμα που έχει μια μαχητική διάθεση, είτε γιατί αντιλαμβάνεται τη γενικότερη κατάσταση, είτε γιατί έρχεται κατάφατσα με τις συνέπειες της ασκούμενης πολιτικής. Ενα τμήμα σημαντικό και αγωνιστικά έμπειρο.

Βέβαια, για να είναι μαζικό το Συλλαλητήριο χρειάζεται σκληρή δουλιά. Οπως η μαζικότητα πρέπει να αντιληφθούμε ότι δε θα είναι απλά μια οργανωτική επιτυχία, αλλά μια πολιτική επιτυχία που θα βοηθήσει την ιδεολογική δουλιά που κάνουμε και που θα συνεχίσουμε και μετά τις 12 του Νοέμβρη.