Εντάξει, ξέρω! Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Και εσείς θα κάνετε τις αναγκαίες διαπραγματεύσεις. Θα κουβεντιάσετε «διεξοδικά»: Γιώργος ή Κώστας. Και επειδή κανένας δε θα θέλει να υποχωρήσει, θα το «στρίψετε» και εσείς, όπως οι Γερμανοί. Τι Γκέρχαρντ, τι Αγκέλα; Τι Κώστας, τι Γιώργος; Το νόμισμα ίδιο είναι. Και εσείς, βέβαια, ίδιοι είστε!
Οσο γρηγορότερα, λοιπόν, κάνετε και εσείς το δικό σας συνασπισμό, τόσο καλύτερα και για σας και για τον τόπο. Θα φύγουν τα φύλλα της συκής, άλλωστε δεν έχουν, πια, τίποτα να κρύψουν τα καημένα, και θα εμφανιστείτε, όπως ακριβώς σας γέννησε η μάνα σας. Σοσιαλχριστιανοδημοκράτες! Μακρύ, κάπως, το όνομα, μεστό, όμως, από νοήματα! Γιατί αγκαλιάζει όλο το φάρδος και το πλάτος του συστήματος. Και την ηθική του, βέβαια. Και τη δική σας, επίσης.
Οσο θα είστε, έστω και στα χαρτιά χωρισμένοι, θα είστε αναγκασμένοι να αλληλοκατηγορείστε! Και αυτό δε διευκολύνει τη λύση των προβλημάτων. Αντίθετα, γεννάει καινούρια. Κάθε τόσο, η ΝΔ μιλάει για τις κομπίνες του ΠΑΣΟΚ, και το ΠΑΣΟΚ απαντάει για τις κομπίνες της ΝΔ! Γίνατε και οι δυο «ρόμπες», όπως λένε οι πιτσιρικάδες. Αφήστε που αυτή η αντιπαράθεση, για να έχει ενδιαφέρον, πρέπει να τη θερμαίνετε κάθε τόσο. Να «δίνετε» κάθε τόσο ονόματα. Μια ο Πάχτας, μια ο Ρεγκούζας...
Φοβάμαι, όμως, πως όσο ο ανταγωνισμός γίνεται σκληρότερος, και γίνεται καθημερινά σκληρότερος, γιατί είναι νόμος της κοινωνίας σας αυτό, τόσο και εσείς θα βρίσκεστε κοντύτερα στον κίνδυνο να εκτραπείτε. Και πάνω στη διεκδίκηση της εξουσίας, σε κάποια αποστροφή του λόγου σας, να ανοίξετε τους ασκούς του Αιόλου! Να μιλήσετε για το Ελσίνκι, για το Μάαστριχτ, για τη Λισαβόνα. Να πείτε για την Τουρκία και το Αιγαίο. Για τα Σκόπια και την Αλβανία. Οχι με τον τρόπο που τα λέτε σήμερα, αλλά με τον τρόπο που συνέβησαν τα γεγονότα. Τρομάζω στην ιδέα ο ανταγωνισμός να σας ανοίξει το στόμα. Με πιάνει σύγκρυο με αυτά που θα πείτε!
Εμπρός, λοιπόν, κύριοι. Ο κύβος ερρίφθη! Οι Γερμανοί έδειξαν το δρόμο. Η ΕΕ, τα νέα πολυεθνικά σχήματα απαιτούν καινούριες πολιτικές οντότητες. Πολιτικές οντότητες που δε θα εκφράζουν αντικρουόμενα (μικρο)συμφέροντα. Που δε θα (αυτο)καταναλώνονται σε (μικρο)πολιτικές αντιπαραθέσεις. Πολιτικές οντότητες, που θα μοιάζουν με τους παλιούς βασιλιάδες και τους παλιούς αυτοκράτορες. Οι οποίοι εκφράζανε το «σύνολο» της αυτοκρατορίας τους.