Με την έννοια αυτή, οι αρχαιρεσίες των οικοδόμων στην Αθήνα είναι ύψιστης σημασίας για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι μάχη που ξεφεύγει από τα στενά κλαδικά όρια, ξεφεύγει από τα όρια των κομμουνιστών οικοδόμων και γίνεται μάχη-υπόθεση όλης της Κομματικής Οργάνωσης της Αθήνας, των φίλων και επιρροών του Κόμματος.

Δε μας διαφεύγει ότι ο χώρος των οικοδόμων τα τελευταία 50 χρόνια ήταν προνομιακός χώρος δράσης του Κόμματος, χώρος που έβρισκαν καταφύγιο χιλιάδες κυνηγημένοι αγωνιστές, χώρος όπου με τη συμβολή του Κόμματος αναπτύχθηκαν πλούσιοι αγώνες με αποτελέσματα όχι μόνο για τους οικοδόμους, αλλά γενικότερα για το λαϊκό κίνημα.

Είναι φανερό πως για ένα τέτοιο Συνδικάτο δεν ενδιαφέρονται μόνο σι κομμουνιστές. Αποτελεί στόχο του κεφαλαίου, των κατασκευαστικών εταιριών, που εκφράζεται σήμερα και στο παρελθόν με ποικίλους τρόπους. Χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους για να ανακόψουν την αγωνιστική του πορεία, για να μειώσουν τη μαζικότητα, τη μαχητικότητά του, να συκοφαντήσουν αγώνες του, τα στελέχη του.

Ετσι, σήμερα, με αιχμή τις αρχαιρεσίες, δε μένει κανένας αδιάφορος. Βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, πρεσβείες, διάφοροι «αριστεροί», με κύριο στόχο να δυσκολέψουν τη μαζική συμμετοχή των οικοδόμων στις αρχαιρεσίες, να μειώσουν την αξιοπιστία τους απέναντι στην οργάνωσή τους, να τους αποτρέψουν τελικά από τους αγώνες του κλάδου και γενικότερα.

Χαρακτηριστικά, η ΔΑΚΕ δεν κατεβάζει ψηφοδέλτιο στις αρχαιρεσίες, έχει όμως βάλει σε λειτουργία τον κρατικό μηχανισμό, το μηχανισμό της παράταξής της για να δυσκολέψει, να αποτρέψει τους οικοδόμους από το καθήκον να ψηφίσουν στο Συνδικάτο τους, να δυναμώσουν την οργάνωσή τους.

Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-«Αυτόνομη Παρέμβαση»-«Πρωτοβουλία Οικοδόμων», με φραστικές παραλλαγές, κινούνται στην κατεύθυνση συκοφάντησης των αγώνων του κλάδου και των στελεχών του, στον αποπροσανατολισμό των οικοδόμων για να μην αναγνωρίσουν και να αγωνιστούν αποφασιστικά ενάντια στους υπεύθυνους για την κατάσταση της εργατικής τάξης, που δεν είναι άλλοι από το κεφάλαιο και τα κόμματά του, που ως κυβέρνηση ή ως αντιπολίτευση στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική. Αποσιωπούν το ρόλο της ΕΕ, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, μηδενίζουν και αποσιωπούν τους αγώνες του κλάδου. Δηλαδή, τους βγάζουν όλους λάδι και έντεχνα μεταφέρουν την ευθύνη στο Συνδικάτο. Με αυτή τους τη στάση αποτρέπουν τους οικοδόμους να συσπειρωθούν στο Συνδικάτο, μειώνουν την εμπιστοσύνη τους απέναντι στην οργάνωσή τους, έμμεσα τους αποτρέπουν να συμμετάσχουν ενεργά στις αρχαιρεσίες.

Στόχος των πρεσβειών είναι οι οικονομικοί μετανάστες να μείνουν μακριά από τα συνδικάτα, την οργανωμένη πάλη, να τους απομονώσουν από τους ντόπιους εργαζόμενους, να τους καταστήσουν φθηνή εργατική δύναμη στα χέρια των εργοδοτών.

Ολοι μαζί μια κατεύθυνση έχουν, να δυσκολέψουν τη συμμετοχή των οικοδόμων στις εκλογικές διαδικασίες, να αποδυναμώσουν το οικοδομικό κίνημα για να καταφέρουν τελικά χτύπημα στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Τη μάχη, λοιπόν, τη δίνουμε από ταξική σκοπιά, με πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια. Ολοι οι μηχανισμοί αποπροσανατολισμού από τη μια και οι δυνάμεις του ταξικού κινήματος από την άλλη.

Είναι μάχη που πρέπει να τη δώσουμε όλοι μαζί.

Είναι αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, του αποπροσανατολισμού, τις δυνάμεις που επιδιώκουν τον ευνουχισμό της εργατικής τάξης.

Είναι αναμέτρηση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Είναι μάχη που θα συμβάλει στο δυνάμωμα του ταξικού κινήματος, του ΠΑΜΕ.

Είναι στοίχημα, στις μέρες μας, να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες και τα εμπόδια που μας βάζουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου.