Τελικά, ο εγκλωβισμός μερικών μερικών - παρότι αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί - στη λογική του «ευρωμονόδρομου» είναι τόσο μεγάλος και τόσο αθεράπευτος, που αρνούνται ακόμη και τις πλέον εξόφθαλμες εμπειρίες.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πρόσφατες δηλώσεις του Ν. Κωνσταντόπουλου, πρώην προέδρου του ΣΥΝ και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. «Η πορεία της ΠΓΔΜ προς την Ευρώπη προϋποθέτει αποδοχή του ευρωπαϊκού πλαισίου που συνίσταται στη μη αμφισβήτηση των συνόρων, στη μη αμφισβήτηση της κρατικής οντότητας των υπαρχόντων κρατών» είπε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, «ξεχνώντας» ότι η Κύπρος είναι πλέον μέλος της ευρωένωσης, αλλά το διαβόητο «ευρωπαϊκό πλαίσιο» δεν της εξασφάλισε ούτε καν την απομάκρυνση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από το βόρειο τμήμα της.

Και ο Ν. Κωνσταντόπουλος συμπλήρωσε: «Αν ο κ. Μπερνς θέλει να γίνει βαλκανιάρχης, δεν μπορεί να το κάνει αυτό σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας, αλλά και της σταθερότητας της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, που έχουν ιστορικό προορισμό την ένταξή τους στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Προφανώς, επειδή είναι Αμερικανός και μόνον ένας Ευρωπαίος μπορεί να γίνει βαλκανιάρχης..!

Αραγε, αν οι «εκβιασμοί» προέρχονταν από την ευρωένωση, τι θα έλεγαν στο ΣΥΝ; Θα την υποστήριζαν ή θα έριχναν το φταίξιμο στο νεοφιλελευθερισμό, αντιτάσσοντας έναν... καπιταλιστικό μετασχηματισμό;