Το συνέδριο του σουηδικού Αριστερού Κόμματος τερματίστηκε με ένα ψήφισμα, τιτλοφορούμενο «Για μια σοσιαλιστική επίθεση», που ζητά από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να υποσχεθεί πριν τις εθνικές εκλογές, που θα γίνουν σε δύο χρόνια, ότι τη νέα κυβέρνηση θα τη σχηματίσει με συμμετοχή του Αριστερού Κόμματος. Οι σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν τώρα μόνοι, αλλά με την υποστήριξη του Αριστερού Κόμματος και των Πρασίνων.

Η ηγεσία του κόμματος, υπό την επανεκλεγείσα διά βοής Γκούντρουν Σίμαν, είχε προτείνει στο συνέδριο και μια κοινή εκλογική πλατφόρμα με τους σοσιαλδημοκράτες, που όμως απορρίφθηκε από τους συνέδρους με μεγάλη πλειοψηφία. Απορρίφθηκε επίσης πρόταση των λεγόμενων ανανεωτών να μη γίνει αποδεκτό το προτεινόμενο κομματικό πρόγραμμα και στη θέση του να ψηφιστεί από το συνέδριο μια σύντομη σύνοψη του προγράμματος.

Πολλοί σύνεδροι και μεγάλο μέρος της βάσης δεν είναι σύμφωνοι με την υποστήριξη της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης και ίσως γι' αυτό και για την υπογράμμιση του αιτήματος συμμετοχής στη μελλοντική κυβέρνηση του Αριστερού Κόμματος (μετά τις εκλογές του 2002) η ηγεσία οργάνωσε το ακόλουθο σενάριο: Στη διάρκεια του συνεδρίου στήθηκε ένα «πόντιουμ» διαλόγου με προσκεκλημένους του ΚΚ Γαλλίας, του (γερμανικού) ΚΟΔΗΣΟ και της φινλανδικής Αριστερής Ενωσης. Εκεί ο πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ Λόταρ Μπίσκι υποστήριξε ότι το ζήτημα της συμμετοχής σε κυβέρνηση πρέπει να αποφασιστεί από περίπτωση σε περίπτωση και μετά από διάλογο με κομματικά μέλη. Η Γκούντρουν Σίμαν όμως τάχθηκε υπέρ της άποψης ότι - κατά το γαλλικό πρότυπο - οι κυβερνώντες σοσιαλδημοκράτες πρέπει να δώσουν πριν από τις εκλογές ρητή υπόσχεση ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση μαζί με το Αριστερό Κόμμα. Αυτό η κομματική ηγεσία το θεωρεί «σοσιαλιστική επίθεση», αλλά η διαφωνία για συμμετοχή ή όχι συνεχίζεται στο κόμμα αυτό. Στο συνέδριο κατορθώθηκε να περάσουν δύο βασικά αιτήματα προς την κυβέρνηση: Να ψηφιστεί νόμος για καθιέρωση της εβδομαδιαίας εργασίας σε 30 ώρες και άλλος νόμος για τον ολοκληρωτικό τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων.

Ετσι και μετά το συνέδριο οι σοσιαλδημοκράτες δε φαίνεται να διακινδυνεύουν καταψήφιση στο σουηδικό Ράιχσταγκ (Βουλή).