ΑΘΩΟΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ: «"Οι Ελληνες έχουν μια τάση να συσχετίζουν τα πάντα και να ανακαλύπτουν θεωρίες συνωμοσίας πίσω από κάθε απόφαση", δήλωσε χθες ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα κ. Ρις σχολιάζοντας τις αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς για την ειλημμένη, όπως φαίνεται, απόφαση των ΗΠΑ να στηρίξουν την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου. "Εχουμε λάβει ορισμένες αποφάσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαστε σε θέση να τις εφαρμόσουμε μόνο με τη θέλησή μας. Οι Ελληνες όμως έχουν μία τάση να συσχετίζουν τα πάντα και ανακαλύπτουν θεωρίες συνωμοσίας πίσω από κάθε απόφαση. Στο Κόσοβο υπάρχουν Αλβανοί, όπως και στη FYROM. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως υπάρχει κάποιο σχέδιο που εμπλέκει τα δύο θέματα. Αλλο είναι το θέμα του Κοσόβου και άλλο η πρόταση για το όνομα της FYROM που θα καταθέσει ο κ. Νίμιτς"» (οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στα «ΝΕΑ»).

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΙΤΑ: «Η ελληνική πλευρά δεν κλείνει τα μάτια σε επιτυχημένα παραδείγματα χωρών που πέτυχαν υψηλή ανταγωνιστικότητα, όπως οι σκανδιναβικές χώρες, η Βρετανία, η Ιρλανδία κλπ., πιστεύει όμως ότι η στρατηγική των επιτυχημένων πρέπει να εφαρμόζεται από κάθε χώρα με την ευελιξία που επιβάλλει η εθνική μας ταυτότητα, χωρίς σε κάθε περίπτωση να παραλείπεται η εύρυθμη λειτουργία του κράτους πρόνοιας και ο σεβασμός στο περιβάλλον. Από εκεί και πέρα, βέβαια, η Ελλάδα, στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού διαλόγου επείγεται και αυτή για τη διαμόρφωση μιας στρατηγικής που θα επιτρέψει στη Γηραιά Ηπειρο να σταθεί με επιτυχία στον διεθνή ανταγωνισμό» (ο Ν. Νικολάου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΤΟ ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΟ «ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ»: «Ο κ. Καραμανλής δεν είναι από εκείνους που υπέγραψαν "γραμμάτια" με κανέναν από τους μεγαλοσχήμονες της οικονομικής ζωής του τόπου, έχοντας στηρίξει την πολιτική του ισχύ στη δύναμη που του έδωσαν οι πολίτες ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές της σταδιοδρομίας του. Οι επιχειρηματίες που ακολούθησαν τα τελευταία χρόνια την τακτική της σύγκρουσης με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας φθάνοντας ακόμη και σε ακραίες προσωπικές επιθέσεις διαπιστώνουν τώρα πόσο λανθασμένη ήταν η στρατηγική που είχαν επιλέξει» (ο Π. Αμυράς στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).