...Μια αποτελεσματική δράση κατά του διαβήτη περιέγραψε - παραπολιτικώς όπως είπε ο ίδιος - ο καθηγητής Σωτήρης Ράπτης. «Το καλύτερο σύστημα παρακολούθησης των διαβητικών, είπε, ήταν στην πρώην Ανατολική Γερμανία (σ.σ. εννοώντας την πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία). Οι ασθενείς ήταν όλοι καταγεγραμμένοι και δεν υπήρχαν ουρές. Αν δεν περνούσες απ' τα εξωτερικά ιατρεία δεν έπαιρνες φάρμακα». Και όπως εξήγησε ο καθηγητής, το πέρασμα απ' τα εξωτερικά ιατρεία δε σήμαινε ότι οι γιατροί είχαν να εισπράξουν κάτι απ' τους διαβητικούς κατά την επίσκεψή τους, γιατί τότε ο Χόνεκερ θα έστελνε τους γιατρούς «δεν ξέρω 'γώ πού».

Ο Εριχ Χόνεκερ ήταν ο προτελευταίος ηγέτης της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ). Στην τελευταία υπήρχε τότε ένα καθολικό κρατικό σύστημα Υγείας, που - εκτός από δωρεάν υπηρεσίες - «πίεζε» μερικές φορές τους πολίτες του - όπως οι διαβητικοί - για εξετάσεις, ώστε και να προλαμβάνει αρνητικές εξελίξεις στις αρρώστιες, αλλά και να οργανώνει την πρόληψη γενικότερα. Αυτά όμως ήταν χτες.

Σήμερα;