Σίγουρα θα ξεκινήσει, μην ανησυχείτε, παρ' όλα τα προβλήματα. Το «δαιμόνιο της φυλής» θα σπάσει, πάλι, το φράγμα του ήχου! Πάντως, αν κάποιος επιχειρούσε χτες να έρθει σε επαφή με το φεστιβάλ, τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη, θα απελπιζόταν. Τίποτα δεν ήταν στη θέση του. Κανένα τηλέφωνο δε λειτουργούσε. Ας ευχηθούμε να μην έπεσε κάποιος ξένος πάνω στη δική μας ταλαιπωρία. Ο άνθρωπος θα έφυγε για τα ...Σκόπια! Και είμαι βέβαιος πως τον χάσαμε οριστικά από φίλο και σύμμαχο!

Σίγουρα θα ξεκινήσει, μην ανησυχείτε! Το φεστιβάλ είναι βιτρίνα και η βιτρίνα πρέπει πάντα να φέγγει! Να φέγγει την κυβέρνηση, τους υπουργούς, τους φίλους τους τους κοσμικούς, τη διεύθυνση! Ολον αυτόν τον θαυμάσιο κόσμο, που θα φορέσει τα καλά του, θα δείξει τα χρυσαφικά του, και θα βγάλει πύρινους λόγους, γεμάτους υποσχέσεις και ψέματα, στην «επίσημη» - και κοσμική - έναρξη, απόψε στο Ολύμπιο! Ποιος, πονηρός πολιτευτής, χάνει μια τέτοια ευκαιρία, μια τέτοια φιέστα, ένα τέτοιο μικρόφωνο;

Σίγουρα θα ξεκινήσει, μην ανησυχείτε! Το φεστιβάλ είναι η θαυματουργός ασπιρίνη, που κρύβει όλους τους κινηματογραφικούς πονοκεφάλους. Που αποπροσανατολίζει. Που βάζει πίσω από τη σκούρα κουρτίνα, στο καλάθι των άλυτων προβλημάτων, τα αληθινά προβλήματα του ελληνικού κινηματογράφου. Την έλλειψη ουσιαστικής κινηματογραφικής παιδείας. Την έλλειψη σοβαρών κεφαλαίων. Την έλλειψη στούντιο, πραγματικών κινηματογραφικών αιθουσών (στη θέση τους έχουμε σούπερ μάρκετ διασκέδασης), την απαραίτητη υποδομή σε όλο το εύρος της κινηματογραφίας, που πάνω της θα στηθεί - και θα δημιουργήσει - η εθνική κινηματογραφία!

Βιτρίνα, κύριοι, φως! Δυνατό φως να «καεί», όπως λέμε στον κινηματογράφο, η πραγματική εικόνα, αυτή που δείχνει ρεαλιστικά την αλήθεια! Φως να ασπρίσει η οθόνη και η τεχνητή «ασπράδα» να κρύψει τη θλιβερή πραγματικότητα, αυτή που λέει πως η μεγάλη πλειοψηφία των περσινών ελληνικών ταινιών, το σύνολο σχεδόν της ελληνικής παραγωγής, δε βγήκε ούτε για μια προβολή στις αίθουσες! Ετσι, για την τιμή των όπλων. Παρότι ανάμεσα σ' αυτές τις ταινίες υπάρχουν και πολύ αξιόλογες ταινίες. Πλήρης κρατική αδιαφορία, για τόσο ανθρώπινο κόπο, για τόσα όνειρα, για τόσα χρήματα, σε τελευταία ανάλυση!

Φως, κύριοι, εκτυφλωτικό φως, για να κρυφτεί πως τα ταμεία του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου παραμένουν άδεια από χρήματα. Φως για να κρυφτεί πως η νέα διεύθυνση, που διορίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, καταναλώνεται (αναγκαστικά) στα διοικητικά, περιμένοντας τα απαραίτητα κεφάλαια, που, όμως, δεν έρχονται! Φως για να μη φανούν οι ρυτίδες που προκάλεσε η απελπισμένη αναμονή. Για την ιστορία, και η νέα άφραγκη και άπραγη, φυσικά, διεύθυνση του Κέντρου θα λάβει μέρος στις τελετές, θα βοηθήσει, και αυτή, με την παρουσία της και το μηχανισμό της στην γκλαμουριά της εκδήλωσης! Τα προβλήματα, ως γνωστόν, είναι για την Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη φημίζεται, άλλωστε, για τα φαγητά της. Καλή όρεξη, λοιπόν!

Φως, κύριοι, φως! Για να κρυφτούν οι υποσχέσεις και η εξαπάτηση δεκαεφτά Ελλήνων δημιουργών. Δεκαεφτά ανθρώπων, τους οποίους, αφού εγκρίθηκαν οι ταινίες τους από την περασμένη διοίκηση, και αφού η καινούρια δεν μπόρεσε να ανατρέψει εκείνη την απόφαση, τους έχουν όλους στην αναμονή. Μια αναμονή κουραστική και εξευτελιστική. Σε ομηρία καλύτερα!

Φως, κύριοι, φως! Φως, που στραβώνει, μουσικές, κακό, φασαρία! «Το Μετρό πάει σινεμά», ο υπουργός Βορείου Ελλάδος πάει σινεμά, η Αττική οδός πάει σινεμά, η «Κόκα - Κόλα», τα ουίσκι Dewar's, ο κ. Τατούλης, ο κ. Καραμανλής, σαν υπουργός Πολιτισμού, ενδεχομένως, να πηγαίνει και αυτός σινεμά, ποιος να νοιαστεί, λοιπόν, μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία, πού να πηγαίνει άραγε το ελληνικό σινεμά; Στις γιορτές δεν κουβεντιάζουμε θλιμμένα πράγματα! Στις γιορτές το ρίχνουμε στο σουρουλόπ!

Α, να μην ξεχάσουμε το αποκορύφωμα αυτής της αποπροσανατολιστικής φιέστας. Να μην παραβλέψουμε τη μεγάλη άφιξη. Την οικογένεια Κόπολα! Τη μεγάλη «επιτυχία» της νέας διεύθυνσης! Θυμηθείτε με: Αυτά που έκανε ο κ. Βενιζέλος με την Κατρίν Ντενέβ, που την είδε ως ντεκόρ, θα είναι πταίσματα με αυτά που θα γίνουν από τους νέους υπουργούς με τους Κόπολα! (Δεν τα βάζουμε με τους «Αμερικανούς φίλους», ούτε πολύ περισσότερο με το έργο τους).