Περίεργη, αν μη τι άλλο, χαρακτηρίζεται η στάση μελών της ΕΛΜΕ Τρικάλων, που πρόσκεινται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, σε ό,τι αφορά το θέμα της τιμωρίας του μαθητή, που αρνήθηκε να συμμετάσχει σε εξωσχολική θρησκευτική εκδήλωση.

Οι εν λόγω συνδικαλιστές, σε ανακοίνωσή τους που δημοσιεύτηκε στον Τύπο, αντί να καταγγείλουν την αυταρχική συμπεριφορά του διευθυντή, καταγγέλλουν... τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Τρικάλων, Μπ. Αργυρίου, διότι, ως όφειλε, συμπαραστάθηκε στον αδίκως διωκόμενο μαθητή και κατήγγειλε τον αυταρχισμό του διευθυντή, που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, συνδυάζεται και με το πνεύμα ενός θρησκευτικού σκοταδισμού, ο οποίος εξακολουθεί να «λαθραβιώνει» στο χώρο της εκπαίδευσης.

Το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές τάσσονται με το αυταρχικό άδικο του διευθυντή δε δείχνει μόνο μια - αποκρυπτόμενη, μεν, από την κοινή γνώμη, γνωστή, δε, στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» - προσπάθεια υπεράσπισης, κακώς εννoουμένων, «συντεχνιακών» συμφερόντων, ή και εξυπηρέτησης κάποιων «συνδικαλιστικό - πολιτικών» επιδιώξεων, αλλά αποδεικνύει - κι αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο - ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί, που, αν και ταγμένοι τυπικά στο ρόλο του παιδαγωγού, εμφανίζονται ν' αποδέχονται την πρακτική των «παιδονόμων» στα σχολεία και, εν πολλοίς, την επαναφορά, στις μέρες μας, καταστάσεων που θυμίζουν την, αλήστου μνήμης, εποχή του «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών»! Δεν είναι, δε, τυχαίο ότι στις κατηγορίες τους εναντίον του προέδρου της ΕΛΜΕ, εμφιλοχωρεί κι ένας «υφέρπων αντικομμουνισμός»...