Οσον αφορά στις αιτιάσεις των κατηγόρων - συνδικαλιστών ότι δήθεν ο πρόεδρος δεν ενημέρωσε το ΔΣ της ΕΛΜΕ κι ευθύνεται ο ίδιος για τις πανελλαδικές διαστάσεις που πήρε, μέσω των ΜΜΕ, το θέμα της τιμωρίας του μαθητή, δεν ισχύουν. Ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ συγκάλεσε το ΔΣ της οργάνωσης για να συζητηθεί το προκύψαν θέμα, αλλά, επειδή δεν ήταν παρόντα όλα τα μέλη της διοίκησης, προτίμησε να μην προχωρήσει η διαδικασία, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε όλους τους συναδέλφους του να πάρουν θέση επί του θέματος.

Και δεν ευθύνεται ο Μπ. Αργυρίου, βεβαίως, για τη μεγάλη δημοσιότητα που, ευλόγως, πήρε το θέμα, αφού οι δικές του σχετικές δηλώσεις έγιναν με την παρέλευση ημερών από τη δημοσιοποίηση του θέματος. Οι συγκεκριμένοι, όμως, συνδικαλιστές των Τρικάλων δε θέτουν ενώπιον κατηγορητηρίου μόνο τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ, αλλά και το ΔΣ της ΟΛΜΕ, το οποίο, σε ομόφωνη απόφασή του στις 6 - 6 - 2000, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αποδοκιμάζει την ενέργεια του Γυμνασιάρχη του 2ου Γυμνασίου Τρικάλων, η οποία δε συνάδει με τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού και τη δημοκρατική αντίληψη που πρέπει να διέπει το σχολείο».

Επομένως, μόνο «προφάσεις εν αμαρτίαις» μπορούν να χαρακτηριστούν οι αιτιάσεις των συγκεκριμένων μελών της ΕΛΜΕ Τρικάλων.